More

    Review: Exoprimal – Leuk voor tussendoor

    XBNL REVIEW

    Om meteen mijn eigen vraag van het begin maar te beantwoorden; nee, Exoprimal is wat mij betreft niet van hetzelfde niveau als een Resident Evil of Devil May Cry. Nu is dat misschien ook niet helemaal een eerlijke vergelijking aangezien dat singleplayer ervaringen zijn en Exoprimal vooral online multiplayer is met een verhaaltje, dus laten we even een eerlijke conclusie trekken.

    Exoprimal is gewoon een prima shooter. De game is niet de allermooiste maar speelt wel ongelooflijk soepel. Daarnaast zijn de potjes lekker hectisch en vooral het laatste gedeelte van een missie waarin je het tegelijkertijd tegen hordes dino's en het vijandelijke team opneemt zijn echt heel erg leuk.

    Helaas gooit de game je wel redelijk in het diepe en is het vooral in het begin flink doorbijten. Daarnaast kan de game ook redelijk snel repetitief aanvoelen door het gebrek aan variatie in de missies en aanvalspatronen van de dinosaurussen. Voor een of twee potjes per avond is Exoprimal uitermate geschikt, maar ik verwacht dat als ik het verhaal eenmaal uit heb ik er niet maandenlang naar terug zal keren.

    Pluspunten

    + Snelle, soepele actie
    + Zelf als dinosaurus los mogen gaan is awesome
    + Mix van PvE en PvP werkt erg leuk
    + Hectische shooter actie

    Minpunten

    - Zeker in het begin flink doorbijten
    - Game legt net wat te weinig uit
    - Redelijk snel behoorlijk repetitief

    Capcom moet haast wel mijn favoriete ontwikkelaar zijn met games als Devil May Cry, Street Fighter en mijn absolute favoriet Resident Evil. Met Exoprimal komt de studio met een gloednieuwe IP. Kan deze game meekomen met die andere titels?

    In het jaar 2040 verschijnen er wereldwijd ineens allerlei interdimensionale portalen die Vortexes genoemd worden. Het enige dat er uit komt zijn extreem agressieve dinosaurussen die voor wereldwijde chaos zorgen. De mensheid vecht terug door zogenaamde Exofighters in te zetten, een groep soldaten met extreem geavanceerde Exosuits ontwikkeld door de Aibius Corporation. Tegelijkertijd ontwikkelt Aibius ook de AI Leviathan die de Exofighters kan helpen door te voorspellen waar de volgende Vortex zich zal openen en door missies beter te stroomlijnen.

    In 2043 belandt jij met je character Ace en je squad in een enorme vortex en eindig je uiteindelijk op Bikitoa Island in een mysterieuze alternatieve tijdlijn. Hier ontdekken ze dat Leviathan een schurk geworden is en nu zogenaamde wargames organiseert. Deze bestaan uit diverse combat tests en stuurt de deelnemers terug naar een specifieke datum in 2040 waar ze tegen hordes dinosaurussen moeten vechten die verschijnen door Vortexes die Leviathan zelf opent. Jij neemt als personage deel aan die wargames om Leviathan’s geheimen te proberen te achterhalen.

    Wat is Exoprimal?

    Goed, dat is wat er aan de hand is, maar wat is Exoprimal nu voor game? Exoprimal is een third person, online squad based shooter. Je gaat samen met vier vrienden (of randoms) op dinosaurus jacht. Missies bestaan uit twee gedeelten. Het eerste gedeelte is tegen de computer. Je moet verschillende objectives voltooien die veelal bestaan uit een bepaalde hoeveelheid van één of meerdere dino soorten verslaan, een doelwit verdedigen tegen dinosaurussen of een extra grote en gemene dino verslaan. Meestal moet je vijf van dit soort objectives doen voordat je door mag naar het tweede deel van de missie. Dit deel kan PvE of PvP zijn.

    In PvE doe je eigenlijk dezelfde soort missies als in het eerste deel. Een ander team doet deze zelfde missies ook. Wie als eerst klaar is, die wint. In PvP doe je eigenlijk hetzelfde, maar dan zitten beide teams in dezelfde wereld en dezelfde map. Aan het eind van je missie zijn beide teams op min of meer dezelfde plek hun objective aan het voltooien, maar kun je elkaar ook flink dwarsbomen. Dit kan door vijandelijke leden uit te schakelen of hun doel wat ze moeten beschermen aan flarden schieten.

    Vooral dat laatste gedeelte is bijzonder hectisch, maar tegelijkertijd is het ook meteen het leukste deel van de missie. Zeker wanneer je de controle mag nemen over je eigen dinosaurus en zo even flink kunt huishouden bij het vijandelijke team. Een goed gecoördineerd team kan je vrij vlot neerhalen, maar als iedereen voor eigen glorie gaat dan kun je ze allemaal heerlijk een voor een neerhalen en eventueel zelfs een doel slopen zodat je ze nog meer vertraagd. Andersom kan trouwens ook, dat een vijandelijk team bij jou infiltreert en dan mag je laten zien hoe je zoiets oplost. Tip, altijd eerst voor de dino van de tegenstander gaan, want die kan anders idioot veel schade aanrichten.

    Tussen de objectives door krijg je van Leviathan ook te horen of je jouw doelen sneller of juist langzamer dan het andere team behaalt. Dit is niet alleen maar voor je eigen ego. Het team dat als eerste zijn objectives heeft voltooid mag ook als eerste aan het tweede deel van de missie beginnen en dat kan een enorm voordeel zijn. Dus werk samen met je team!

    Stroeve start

    Ik moet toegeven dat ik Exoprimal in het begin niet erg leuk vond. De tutorial maakte me qua sfeer en dergelijke redelijk enthousiast, maar was tegelijkertijd ook nogal kort. Zo schiet je, zo wissel je van suit en zo moet je een missie voltooien. Succes ermee. Dit maakte dat ik de eerste paar potjes dan ook vooral maar wat deed, me afvragend hoe veel zin datgene wat ik deed überhaupt had. Doe ik wel damage? Waarom verdien ik geen punten? Hoezo is dat andere team zo idioot veel sneller? Ik snapte er vrij weinig van.

    Gaandeweg kom je er echter wel achter dat je team, net als in elke andere team based shooter, een juiste balans moet hebben tussen assault, support en defence. Ook kun je door domweg te spelen experience verdienen. Level omhoog? Hoppa, warchest, of een nieuwe ondersteunende skill. Zo kun je langzaamaan je Exosuit steeds krachtiger maken en daadwerkelijk iets bijdragen aan je team. Het is alleen wel jammer dat de game je dat verder niet of nauwelijks uitlegt.

    Die warchests bevatten overigens veelal cosmetische dingetjes zoals een nieuw embleem, kleurtje voor je suit en dat soort meuk. Leuk voor degenen die er om geven, maar daar hoor ik niet bij.

    Hoe langer ik de game speel, hoe leuker ik hem uiteindelijk vind worden. Ik zie mezelf dit echter nog geen maandenlang spelen en dat komt vooral door het herhalende patroon. Elke keer die speech van Leviathan voordat je een level betreedt, dezelfde missies, dezelfde dinosaurussen. Er is wel wat variatie in prehistorische monsters, maar dat is voornamelijk cosmetisch. Kleine dino’s is kanonnenvoer, de groten zijn gevaarlijke rotbeesten. Als je wat verder komt in de game en iets meer progressie hebt gemaakt komen er wel wat andere soorten missies bij, maar tot nog toe is dit wat mij betreft net iets te weinig.

    Progressie

    Progressie is iets waar ik het al een paar keer over gehad heb. In de meeste online shooters is dit niks meer dan een bepaald level dat je hebt gehaald, vaak met een paar cosmetische beloningen of sporadisch een nieuw wapen. Dit heb je ook in Exoprimal, maar daarnaast is er ook daadwerkelijk een verhaal om te volgen. En dat kun je ook helemaal in je eigen tijd en tempo doen.

    Het verhaal verdien je namelijk door online potjes te voltooien. Voor elke missie die je voltooid, of je nu wint of verliest, verdien je een aanwijzing. Elke aanwijzing is op de Analysis Map in je Hangar te bekijken tussen de missies door. Die aanwijzingen zijn leuke kleine stukjes dialoog/monoloog waarmee je je teamgenoten leert kennen, extra informatie krijgt over een gebeurtenis of voorwerp dat je hebt gevonden enzovoort. Genoeg aanwijzingen openen mysteries, een groter stuk van de puzzel, en als je daar weer genoeg van hebt kun je uiteindelijk het verhaal voltooien. Het is simpel, maar het werkt en het geeft je een reden om telkens maar weer die missies in te duiken.

    Niet de mooiste game, maar wel heel soepel

    Grafisch is Exoprimal zeker niet de allermooiste game die je gespeeld hebt. De Exosuits zien er best tof uit en ook de dinosaurussen zijn gaaf en goed herkenbaar, maar de rest is allemaal nogal middelmatig. Zeker zijn er mooie plaatjes te zien, maar er zijn gedetailleerdere games. Daar staat wel tegenover dat Exoprimal heerlijk soepel speelt. Je character beweegt soepel, reageert vlot en al hoeveel er ook tegelijkertijd op je scherm gebeurt, ik heb vrijwel nooit echte framedrops gehad.

    Qua geluid geldt eigenlijk hetzelfde. Alles klinkt prima functioneel, maar je zult je de muziek bijvoorbeeld niet snel herinneren. Qua voice acting is het nogal wisselend. Er wordt erg geleund op accenten zoals Australisch Engels, Russisch Engels en nog iets Zuid-Amerikaans, maar dat klinkt allemaal vooral erg overdreven. Niet heel storend in een game die vooral leunt op online schieten, maar dus ook wederom niet hoogstaand.

    Conclusie

    Om meteen mijn eigen vraag van het begin maar te beantwoorden; nee, Exoprimal is wat mij betreft niet van hetzelfde niveau als een Resident Evil of Devil May Cry. Nu is dat misschien ook niet helemaal een eerlijke vergelijking aangezien dat singleplayer ervaringen zijn en Exoprimal vooral online multiplayer is met een verhaaltje, dus laten we even een eerlijke conclusie trekken.

    Exoprimal is gewoon een prima shooter. De mix van hypermoderne techniek versus primitieve oerkracht is bijzonder maar werkt wel. De game is niet de allermooiste maar speelt wel ongelooflijk soepel. Daarnaast zijn de potjes lekker hectisch en vooral het laatste gedeelte van een missie waarin je het tegelijkertijd tegen hordes dino’s en het vijandelijke team opneemt zijn echt heel erg leuk.

    Helaas gooit de game je wel redelijk in het diepe en is het vooral in het begin flink doorbijten. Daarnaast kan de game ook redelijk snel repetitief aanvoelen door het gebrek aan variatie in de missies en aanvalspatronen van de dinosaurussen. Voor een of twee potjes per avond is Exoprimal uitermate geschikt, maar ik verwacht dat als ik het verhaal eenmaal uit heb ik er niet maandenlang naar terug zal keren.

    Recent articles

    Renco
    Renco
    Deze Fries is gek op horrorgames. Resident Evil kent geen geheimen meer voor hem, maar ook games als Mass Effect doen het bij hem erg goed. Gelukkig voor jullie schrijft hij (nauwelijks) op z'n Fries.
    Abonneer
    Abonneren op
    0 Reacties
    Inline Feedbacks
    Bekijk alle reacties
    Om meteen mijn eigen vraag van het begin maar te beantwoorden; nee, Exoprimal is wat mij betreft niet van hetzelfde niveau als een Resident Evil of Devil May Cry. Nu is dat misschien ook niet helemaal een eerlijke vergelijking aangezien dat singleplayer ervaringen zijn en Exoprimal vooral online multiplayer is met een verhaaltje, dus laten we even een eerlijke conclusie trekken. <br> <br> Exoprimal is gewoon een prima shooter. De game is niet de allermooiste maar speelt wel ongelooflijk soepel. Daarnaast zijn de potjes lekker hectisch en vooral het laatste gedeelte van een missie waarin je het tegelijkertijd tegen hordes dino's en het vijandelijke team opneemt zijn echt heel erg leuk. <br> <br> Helaas gooit de game je wel redelijk in het diepe en is het vooral in het begin flink doorbijten. Daarnaast kan de game ook redelijk snel repetitief aanvoelen door het gebrek aan variatie in de missies en aanvalspatronen van de dinosaurussen. Voor een of twee potjes per avond is Exoprimal uitermate geschikt, maar ik verwacht dat als ik het verhaal eenmaal uit heb ik er niet maandenlang naar terug zal keren. <br> <br> Pluspunten <br> <br> + Snelle, soepele actie <br> + Zelf als dinosaurus los mogen gaan is awesome <br> + Mix van PvE en PvP werkt erg leuk <br> + Hectische shooter actie <br> <br> Minpunten <br> <br> - Zeker in het begin flink doorbijten <br> - Game legt net wat te weinig uit <br> - Redelijk snel behoorlijk repetitiefReview: Exoprimal - Leuk voor tussendoor
    0
    Ik zou graag je gedachten horen, geef een reactiex