Borderlands 3 is de game waar ik het hele jaar al op wacht. Eindelijk weer ouderwets knallen, looten en upgraden. Is het uiteindelijk ook de game die ik verwachtte? Je hoort het in deze review.
Na jaren van bodemloze grind-MMO’s zoals Destiny en The Division gespeeld te hebben, was ik wel weer toe aan een co-op shooter met veel geknal en veel dikke wapens. Want ik weet niet wat Activision, Ubisoft en EA bezield, maar zo lastig is het toch niet om even bij onze vrienden van Gearbox af te kijken hoe je een vette co-op-ervaring neerzet? Nee, de grote jongens lopen toch eerder achter het grote geld aan en willen je gameplay zo ver mogelijk oprekken zodat ze het meeste uit je portemonnee kunnen halen. Voor Borderlands gold dat nooit. De levels, skill-points en loot vlogen je om de oren en elk kwartier liep je wel aan je karakter te sleutelen omdat je weer wat beters hebt gescoord.
Nu is het 2019 en mogen we na vijf jaar afwezigheid eindelijk weer een nieuwe Borderlands ontvangen. Is Gearbox ook gezwicht in de huidige markt of kunnen we ons hart ophalen?
Vertrouwd
Het duurde niet lang om er achter te komen dat Borderlands dezelfde vertrouwde game was die we kennen. Het grafisch stijltje is natuurlijk bekend, de humor is weer aanwezig en de gameplay lijkt weer verdacht veel op de voorgaande versies. De levels, skill-points en loot komen hier in hetzelfde tempo voor als in de vorige games. Geen irritante stagnatie van de voortgang dus, precies datgene waar we op zaten te wachten! En uiteraard draait de game om co-op. Met z’n 4-en kun je de wereld van Borderlands onveilig maken en dat werkt als een zonnetje.
Claptrap is grappig en irritant als altijd, de vunzige woorden zijn weer aanwezig en ik heb mezelf vaak betrapt op gniffelen tussen het schieten door (en zelfs tijdens het schieten). Het is duidelijk dat de game zichzelf wederom niet te serieus neemt en veel zij-missies zijn te grappig om te laten liggen. De powercore van de grootste eindbaas van de map die nodig is voor een koffiemachine bijvoorbeeld. Of een wraak-missie waarbij het niet duidelijk is welke van de twee bazen de hele familie heeft vermoord en je dus zelf mag kiezen welke van de twee moet boeten. Het maakt niet uit wie je doodt, zolang er maar iemand sterft.
Oude bekenden en nieuwe gezichten
Ook het gewone verhaal zit prima in elkaar. De voice-acting van zowel nieuwe personages als oude bekenden is fantastisch. Marcus, de kapitalistische verkoper, heeft altijd een hilarische one-liner paraat. Moxxi en haar bar zijn natuurlijk onmisbaar, Ellie “Catch-a-Ride!” is ook weer aanwezig en zo zijn er meerdere oude bekenden die je tegenkomt. Ook zijn er genoeg interessante nieuwe personages, waaronder een blik nieuwe bad guys zoals een muziek-fan met een disco-schild die je op de dansvloer moet zien te verslaan.
De nieuwe hoofdrolspelers, of beter gezegd, de nieuwe speelbare classes zijn ook zeker interessant. Ze zijn wat gevarieerder dan we altijd gewend waren. Moze bijvoorbeeld heeft een skill waarbij ze vanuit een Mech kan vechten en FL4K is een beastmaster, deze heeft een soort van gemuteerde hond om hem heen lopen die meehelpt vijanden een kopje kleiner te maken. Ook leuk is het dat ze, naarmate je meer punten in je skills steekt, ook visueel beter worden. Het huisdier van FL4K wordt steeds groter en imposanter.
Meer van hetzelfde?
Tot zover leuk en aardig, wat nieuwe poppetjes en wat nieuwe skills, is dat alles? Nee, gelukkig niet. De classes waar ik het net over had zijn een stuk uitgebreider, met veel meer om uit te kiezen. Binnen elke class zijn er drie gevarieerde skill-trees om uit te kiezen. Amara, mijn character, is een Siren en haar skills zijn rondom elemental-damage gevormd.
Wat ook nieuw is zijn de secundaire opties die op sommige wapens zitten. Nog meer opties die het uitzoeken van je wapens nog leuker en uitdagender maakt. Ook is er nu een interessante nieuwe urban map Promethea, een verlaten Cyberpunk-achtige stad met torenhoge gebouwen en verlaten panden, stadstuinen en steegjes.
En laten we niet onderschatten dat we na zoveel versies, de makers de game toch nog bomvol interessante en creatieve missies kunnen proppen.
Niet alles is koek en ei
Er is tot nu toe weinig aan te merken op de game, maar er zijn toch zeker wat puntjes die we moeten behandelen en ze hebben allemaal betrekking op de graphics. Natuurlijk, Borderlands is cell-shaded (dat cartoony stijltje) en we verwachten het ook niet anders. Maar toch, ten opzichte van de vorige Borderlands die het nog allemaal van de Xbox 360-engine moesten hebben, zal je hier geen vooruitgang merken. Terwijl we met de Xbox One X toch echt wel wat meer visueel spektakel hadden verwacht. Op het vlak van belichting, materiaalgebruik en textures is de game ondermaats. Met de grafische stijl van de game zul je je hier niet snel aan storen, maar we mogen toch echt wel beter verwachten.
Dan het volgende. Je hebt twee grafische opties wanneer je de game op de Xbox One X speelt. Performance en resolution. Zoals de naam doet vermoeden heeft die laatste de hoogste resolutie maar zul je het moeten doen met 30fps. Met de performance mode lever je in op resolutie maar krijg je er wel 60fps voor terug. Althans, dat is de bedoeling, want dat lukt niet altijd. Vooral wanneer je ze juist nodig hebt, tijdens de gevechten, moet je het doen met aardige frame-drops. Los van de problemen speel ik de game toch op performance, want de game laat zich simpelweg een stuk beter spelen met de hogere framerate, ook al haalt die niet altijd de beoogde 60 fps.
Conclusie
Ja, Borderlands 3 is meer van hetzelfde en om eerlijk te zijn precies de game die ik had verwacht. Is dat slecht? Wat mij betreft niet, dit is precies wat ik hoopte. Knallen en looten, zoals het bedoeld is. In co-op komt de game helemaal tot z’n recht, dus schakel je vrienden in!
Het is vooral ‘vertrouwd’ wat de klok slaat. De karakters en de humor is ouderwets goed, maar grote verassingen blijven uit. Wel zijn er leuke nieuwe classes om nu uit te kiezen en is de gameplay redelijk ge-evolueerd met meer gevarieerde skills en secundaire wapen-opties. Ook de nieuwe map Promothea is erg welkom.
Het minpunt van de game is toch wel de graphics. Dat had wel een tandje beter gemogen en ook beter geoptimaliseerd mogen zijn.
