Chants of Sennaar is een ietwat vreemde game in onze bekende spelletjeswereld. Geen (overduidelijk) spannend verhaal met doorlopend actie, maar een rustige game die bijna volledig gebaseerd is op taal. De XBNL-redactie vroeg voormalig leraar Eddie om zijn blik op deze game te werpen! Je leest zijn indrukken hier:
Chants of Sennaar is een puzzelgame die door Rundisc ontwikkeld is en door Focus Entertainment uitgegeven wordt. De game zet in haar puzzels en verhaalvertelling taal centraal. Verdeeld sinds het begin der tijden spreken de Volken van de Toren niet langer met elkaar. Maar men zegt dat er op een dag een reiziger zal zijn die de wijsheid vindt om de muren af te breken en het evenwicht te herstellen. Hier stap jij als speler in.
De bewoners van een Toren kunnen niet meer met elkaar communiceren. Ze hebben wel de beschikking over taal, maar allemaal een andere. Bovendien lijkt het erop dat niemand de mogelijkheid heeft om iemand anders zijn taal te leren. Dus brabbelen ze maar wat aan in hun thuis, dat verdacht veel op een doolhof lijkt. Het lijkt erop dat de game lichtelijk gebaseerd is op het verhaal van de Toren van Babel.
Maar gelukkig voor de mensen in de Toren is er redding onderweg! Jij komt eraan. Jij bent een reiziger die de gave heeft om hiërogliefen te vertalen. En laat dat nu net hard nodig zijn in deze Toren. Het verhaal maakt je niet echt duidelijk wat het doel is van het spel, maar gaandeweg wordt het duidelijker. Jij moet je een weg zien te banen door de groeperingen die op verschillende niveaus in de Toren wonen. De enige manier om dit te doen, is door hun afzonderlijke talen te leren en de overal aanwezige hiërogliefen te vertalen.
Op basis van de hiërogliefen die je in de game kunt vinden (op winkels, standbeelden en de brabbeltaaltjes van de inwoners), moet je een vertaling maken. Dat doe je in jouw notitieboek. Je kunt hierin zelf al aantekeningen maken bij nieuwe hiërogliefen die je ontdekt. Wanneer je volgens de game voldoende hiërogliefen verzameld hebt, krijg je een soort match-spelletje. Je moet dan hiërogliefen toewijzen aan tekeningen in jouw notitieboek. Uiteindelijk leer je op die manier de taal van de verschillende groeperingen.
In het begin is dat nog niet echt moeilijk. Je hebt maar een paar hiërogliefen en ook maar een paar tekeningen. Maar na een paar levels wordt het snel een stuk lastiger. De aantallen tekeningen en hiërogliefen die je moet matchen gaan omhoog. Ook de context waaruit je de betekenis van de tekens moet afleiden, wordt steeds lastiger te begrijpen. Gedurende de game moet je zes verschillende talen onder de knie krijgen tijdens jouw beklimming van de Toren. Dus het is een mooie uitdaging voor de eerder genoemde taalneuroten.
Puzzels, stealth en wat verder ter schrijven komt
Zoals eerder gezegd, draait deze game grotendeels om puzzels. Zowel puzzels op het gebied van taal (het matchen van hiërogliefen met de tekeningen in je notitieboek), als omgevingspuzzels. Deze laatste zijn gelukkig in het spel opgenomen om de variatie erin te houden. Anders zou je alleen maar met taalpuzzels bezig zijn.
De omgevingspuzzels zijn niet echt lastig, maar ze zetten je wel op een andere manier aan het denken. Zo moet je bijvoorbeeld een trap uit een vak met bedden halen, waarbij je de bedden binnen het vak alleen rechtdoor mag verschuiven. Op die manier moet je een pad maken waardoor je de trap naar de uitgang van het vak kunt krijgen. Op een ander moment moet je standbeelden in een bepaalde houding zetten om een doorgang vrij te maken. Kortom, grappige logische puzzels zoals iedereen ze wel eens in zijn of haar jeugd gespeeld zal hebben.
Helaas gaat Chants of Sennaar op één gebied van het spel compleet de mist in. In een poging om nog wat meer variatie in de game te brengen, hebben de ontwikkelaars ervoor gekozen om stealth als gameplay toe te voegen. Helaas heeft dit geresulteerd in de meest frustrerende stukken gameplay van de hele game.
Bij de stealthgedeelten van de game moet je krijgers vermijden, die afhankelijk van jouw gedrag steeds alerter worden. Helaas zijn de controls tijdens deze stealthgedeelten dusdanig matig dat je heel vaak gefaald hebt voordat je zo’n deel doorkomt. Het helpt dan ook niet bepaald mee dat je al heel snel gespot wordt door de krijgers zonder dat je dit kunt corrigeren (of voorkomen).
Graphics en geluid
Chants of Sennaar is vrij minimalistisch qua omgevingen. Zijn het allemaal vrijwel lege schermen? Nee, zeker niet. Maar de meeste omgevingen en items in die omgevingen hebben vrij weinig detail. Het is allemaal netjes gemaakt en behoorlijk strak vormgegeven, maar het is echt wel een stijl die je moet aanspreken.
Door de kleurstelling die de ontwikkelaars hebben gebruikt, is er naar mijn gevoel iets te weinig afwisseling. Alles is ingekleurd met fletse kleuren, die op een schilderspalet ook nog eens heel dicht bij elkaar zitten (geel, okerbruin, lichtbruin).
Het deel waar Chants of Sennaar de middelmaat stevig overstijgt, zijn de prachtige potloodtekeningen in jouw notitieboek. Deze zijn perfect weergegeven, maar vormen wel een vreemd (maar welkom) contrast met de rest van de grafische stijl van de game.
Het geluid is net als de graphics minimalistisch. Daar waar de graphics er mee wegkomen, vind ik dat het audio-gedeelte matig is. De muziekstukken zijn echt wel oké, maar de omgevingsgeluiden en de gesproken teksten van de NPC’s voelden voor mij niet prettig aan de oren. Nu eerst het positieve deel van de audio. De muziekstukken zijn mooi gemaakt en passen bij de rustige aard van de game. Ook het volumeniveau daarvan is in orde. Iets dat ook past bij de gekozen instrumenten (cello, viool, etc.).
Dan de twee negatieve punten qua geluid, in ieder geval wat mij betreft: De gesproken teksten van de NPC’s zijn lastig te omschrijven, maar komen continu klagend en zeurderig over. Alsof iemand jou zuchtend en steunend iets duidelijk wil maken. Nu kun je zeggen dat dit bewust is gedaan en dus bij de game hoort, maar als dit het enige is dat je hoort qua gesproken teksten, gaat het snel tegenstaan.
Het tweede negatieve voor mij waren de omgevingsgeluiden. Met name het volume daarvan. Dit is in vergelijking met de andere geluiden zo hard, dat het bijna lachwekkend overkomt. Voetstappen die je gedempt zou moeten horen, klinken alsof er een regiment reuzen langskomt. Een kraan die opengaat, klinkt alsof er een waterval op 5 centimeter van jouw oren af is ontstaan. Ook hierbij weer: doordat dit continu gebeurt, gaat het heel snel tegenstaan.
Dit bovenstaande was voor mij de reden om de game verder zonder geluid te spelen. Lijkt me niet dat dit de bedoeling is van de ontwikkelaars. Ook is het jammer omdat je daardoor de goed gekozen muzikale ondersteuning mist.
Achievements
Chants of Sennaar biedt 25 achievements om vrij te spelen. Een deel is gekoppeld aan voortgang. Voor ieder level dat je uitspeelt, krijg je een achievement. Daarnaast zijn er uiteraard achievements gekoppeld aan het vertalen van de hiërogliefen. Als laatste is er (een behoorlijk) deel van de achievements gekoppeld aan het activeren van terminals en het uitvoeren van specifieke acties. Al met al een goede en afwisselende lijst.
Conclusie
Chants of Sennaar is een vreemde eend in de bijt. Een spel dat hoofdzakelijk draait om taal. Voor mij als taalliefhebber een leuke toevoeging in de gamecatalogus, ondanks de steekjes die de game af en toe laat vallen.
Sinds No Mans Sky zijn er eigenlijk niet veel games die echt iets met taal doen. Aparte game, toch maar eens checken…