Nadat vele spelers de demo van Outriders hebben gespeeld, zijn er ook velen enthousiast geraakt. Kan de volle game het enthousiasme vasthouden of was de demo gelijk het beste van de game?
Er was tijd nodig om deze game door te spelen en van een goede review te voorzien. Jeff, Rik en ik raakten erg enthousiast door de demo. Dat kwam vooral door de gameplay en mix van schieten en extra powers. Het verhaal was nog te pril om goed over te oordelen, maar was veelbelovend. Laten we daar ook maar gelijk mee beginnen.
Het verhaal
In het kort gaat Outriders over een toekomst die niet zo heel erg afwijkt van die van ons. In Outriders is de Aarde helemaal opgebruikt. Grondstoffen zijn er niet meer en de hele planeet is gewoon naar de klote. Men zag dit aankomen en heeft er voor gekozen om een paar grote schepen de ruimte in te sturen om zo ergens anders een kolonie te stichten. Dat lukt, want een groep mensen komt op Enoch terecht, de planeet waar Outriders zich afspeelt. Enoch heeft echter één grote verrassing, de ‘Anomaly’. Dat is een storm waarbij 99,9% van de mensen sterven. De 0,01% absorbeert op de één of andere manier de kracht van deze storm en muteert. Deze personen noemt men ‘Altered’. Jouw personage in de game is zo’n Altered persoon met krachten. Omdat de aankomst op Enoch niet helemaal lekker verloopt door deze Anomaly, word je in een cryopod geduwd. Daardoor zijn we aan het begin van de game ineens 30 jaar verder. In die 30 jaar hebben de mensen zonder bronnen moeten overleven. Weinig eten en weinig brandstoffen. Gewoon overleven. Hierdoor lijkt een groot stuk van de planeet opnieuw naar de klote (hoe krijgen de mensen het toch altijd voor elkaar hè?). Oorlog regeert in de steden en jij kan, als Altered, het tij keren voor de mensheid (ja, cliché).
Aan het begin van de game wordt het hele verhaal en de wereld sterk gepresenteerd. Het geheel is geloofwaardig. Ook de gruwelen van de oorlog zijn overtuigend en je krijgt de ernst van de situatie goed door. Wat er echter in de uren daarna gebeurt is gewoonweg jammer. De focus van het verhaal vaagt weg, er komt teveel informatie op je af en na 10 uur heb je eigenlijk geen flauw idee meer waarom je doet wat je doet. Richting het einde van de game gebeuren er weer interessante dingen, maar ik kan niet meer dan teleurstelling voelen omtrent het verhaal. Het had allemaal zo veel beter gekund! Gelukkig is daar nog de gameplay waar je veel plezier uit haalt.
De mix van krachten en schieten
Het beste van Outriders is de mix van krachten en schieten. In feite is Outriders een third person cover based shooter met RPG elementen. Aan het begin van de game krijg je de optie om een personage te maken. De keuze tussen gezichten, haar, etc. zijn overigens zeer beperkt. Na een stukje verhaal krijg je de optie om een klasse te kiezen. Deze klassen zijn Pyromancer (DPS, lange afstand en close combat), Trickster (DPS, close combat), Technomancer (support en lange afstand schade) en Devastator (tank, schade absorberend).
Voor de review heb ik gespeeld met Trickster omdat ik het leuk vind om over het veld te teleporteren en mijn vijanden af te maken. Als Trickster gebruik je krachten als een soort zwaard, maar ook een krachtveld waar de tijd vertraagt waardoor je alle kogels langzaam ziet naderen en deze makkelijk kunt ontwijken. Ook de Pyromancer heeft indrukwekkende krachten met vuurtornado’s, aardbevingen met lava en meerdere manieren om vijanden te verbranden. Technomancer en Devastator heb ik het minst voorbij zien komen in mijn co-op sessies, maar deze hebben desalniettemin hun eigen indrukwekkende pluspunten.
Als we dan kijken naar een typische co-op sessie, dan zie je allerlei indrukwekkende effecten in het veld voorbij komen die elkaar ook mooi complementeren. Het lijkt soms wel een soort Gears of War meets Avatar (en dan niet de Avatar over die blauwe wezens, maar over Aang) en dat is supernice om te zien. Het is helaas niet zo dat er echt vanuit de gameplaydesign een soort tag team aanval in zit waar de één een soort krachtveld neerzet die in combinatie met vuur nog krachtiger wordt. Je kan uiteraard wel met het krachtveld de vijanden vertragen zodat de Pyromancer even los kan gaan met vuur aanvallen. Het is jammer genoeg niet meer dan de som der delen.
Helaas werd Outriders vooral in de begindagen ontzettend geteisterd door serverproblemen waardoor de co-op niet altijd lekker verliep. Denk aan problemen zoals lag, of dat het niet lukt om bij elkaar in de party komt en iets te starten. Breder gezien waren deze serverproblemen aan het begin van de launch eigenlijk een veel groter probleem, omdat je ook in je eentje altijd afhankelijk bent van de servers aangezien je altijd online moet spelen. Het was dus zo dat je in je eentje bezig was met een eindbaas en dat je dan uit de server werd gegooid net nadat jij die baas had verslagen. Dat was dus zeer frustrerend, want de progressie werd niet meegenomen.
Per klasse heb je de skilltree waarin je punten kunt spenderen die jij er per level progressie bij krijgt. Het is recht toe recht aan precies wat je ervan verwacht. Meer schade bij deze aanval, meer punten voor deze skill etc. Het is basic, maar zeker uitgebreid genoeg voor de speler. Je hebt per klasse de keuze om allerlei skills te gebruiken, maar je kunt er slechts drie tegelijk aan zetten. Bij Trickster merkte ik dat ik de eerste drie die je gelijk tot je beschikking krijgt, ook ben blijven gebruiken. Je werkt helaas niet toe naar een soort ultimate klasse skill, wat een beetje een anticlimax in de game vormt. Dit is overigens niet de enige anticlimax in de game, maar daar kom ik zo meteen op terug. Nu we het toch over teleurstellingen hebben, op naar de graphics!
Grafische ups en downs
Outriders lijkt op het eerste oog een prima game. Alles loopt vrij soepel op een hoge framerate (op een Xbox Series X althans) en er worden ook lekker veel objecten geladen, zodat het beeld ook indrukwekkend is in bijv. een bos met allemaal struiken of een outpost met allerlei kratten en rotzooi. Outriders voelt tegelijkertijd ontzettend gedateerd aan. De belichting klopt vaak niet en grafische vergezichten worden dan prachtig weergegeven, maar vijf minuten later sta je ergens in een level wat net zo goed uit een game uit 2014 had kunnen zijn.
Het is gewoon teleurstellend want de wereld en bijbehorende personages, voertuigen, monsters, outposts etc. zijn ontzettend leuk en goed bedacht. Er zijn allerlei documenten die jou vertellen over de wereld die is gecreëerd en, zoals ik al aangaf, zijn de vistas (vergezichten) ontzettend indrukwekkend. Het voelt echter van tijd tot tijd aan als een jaren ’80 B-film. Ditzelfde geldt voor de soundtrack. Op sommige momenten indrukwekkend, maar over het algemeen zo weer vergeten. De voice acting is overigens wel goed! Het heeft genoeg variatie van de personages en de emotie komt goed over. Het is alleen het script wat niet altijd even lekker is geschreven.
Allemaal net niet
Begrijp mij niet verkeerd. De gameplay van Outriders voelt solide, de wereld is genoeg uitgewerkt, de personages doen allemaal wat ze moeten doen in het verhaal, maar het is het allemaal net niet. Het dialoog is het net niet, de personages zijn het net niet, de gameplay mechanics ontstijgen niet de standaard game… gewoon net niet. Dat is jammer want de potentie was er wel. Aan het begin van de launch waren er ook best nog wel wat bugs. Zo bewogen de monden van de personages niet tijdens cutscenes, was de GPS van de map altijd van de leg (zodat je de verkeerde kant op ging), waren er meerdere belichting issues, zaten monsters vast in een boom en kon je op bepaalde momenten geen kant meer op omdat je in een hoekje werd gedrukt door vijanden.
Apart van de bugs is het design van de game ook niet super. Je krijgt verschillende gebieden waar je naar toe gaat en na meerdere waves van vijanden knallen, komt er een stukje verhaal waar je eigenlijk de draad al van kwijt bent. Je hebt standaard één extra sidequest om te jagen op een dier, één extra sidequest voor een gezocht persoon die jij moet afknallen en één extra quest voor het zoeken van een artefact wat in een historisch ‘museum’ komt te staan. Elk gebied is qua sidequests precies hetzelfde . Dus de omgevingen veranderen wel en zijn op zich ook variërend genoeg, maar je doet constant hetzelfde en dat is matig.
Mocht je een echte looter shooter zijn, dan zul je je hier misschien minder aan storen. Wat dat betreft werkt het Tier-systeem ook wel fijn waarbij je on the go de moeilijkheidsgraad kunt veranderen van makkelijk naar extreem moeilijk. Hoe hoger de Tier, hoe groter en beter de beloning. Dit kennen we op zich van andere games, maar het is nu wel mooi geïmplementeerd in Outriders.
Dan heb je na 20 tot 25 uur herhaling ook nog de endgame. Iets waar je aan hebt aan het einde eerlijk gezegd geen behoefte meer aan hebt. Het verhaal lijkt klaar en je kan dan nog samen met vrienden grinden tot een hoger niveau voor extra loot. De fans kunnen daarmee mooi aan de slag, maar het gros van de spelers zal er echt klaar mee zijn.
Conclusie
Deze review klinkt heel negatief en somber en zo zijn mijn gevoelens ook over Outriders. Gewoon omdat de game veel potentie had wat onbenut is gebleven. Wat er aanwezig is, is prima, maar het blijft op een middelmatig niveau. Het verhaal begint sterk en zwakt direct af. De gameplay varieert enorm aan het begin en wordt later teveel herhaling. De gebieden zijn aan het begin leuk en vervolgens is elke opzet hetzelfde. Als kers op de taart krijg je ook nog eens beloningen voor jouw vrachtwagen waar niemand een fuck om geeft. Outriders is een steengoed idee met een middelmatige uitvoering.
