Wandelgangen fluisteren naam opvolger Sony CEO Jim Ryan

Laat ik maar gelijk van wal steken. De titel is verzonnen. Verzonnen uit frustratie en achterdocht over de belangen van mensen in de FTC. Want over die soap gaat het.

Toen ik vanmorgen las dat de FTC in hoger beroep gaat tegen de uitspraak van de rechter wat betreft het overnameverhaal van Microsoft en Blizzard, brak mij de niet bezittende klomp. Hoe dan? Wat zit hier achter en welke belangen hebben de commisionars bij de FTC om zich zo vast te bijten?

Laten we even helder zijn. De uitspraak van rechter Corley had geen enkel woord Latijn in zich. De FTC kreeg een ferme tik want de rechter vond het niet alleen ongegrond maar liet ook in verdekte woorden weten dat ze het hele circus (want zo mogen we het wel noemen) doorspekt was van hypocrisie en willekeur.

To the contrary, the record evidence points to more consumer access to Call of Duty and other Activision content.

Met de nadruk op MORE. Het verhaal dat Microsoft ervoor gaat zorgen dat Call of Duty alleen nog beperkt of helemaal niet op andere platformen te spelen is, wordt niet alleen weerlegd maar er zit ook nog eens een sneer in naar Sony als zij de woorden ‘In tegendeel, het bewijs laat zien dat er MEER toegang voor de consumenten naar Call of Duty en andere Activision games zal komen’. Hieronder zit de duidelijke bewering dat Sony juist degene is die al jarenlang zorgt dat Call of Duty en andere Activision games een beperking  mee krijgen richting andere platformen.

Hoe kan het dan dat mevrouw Lina Khan en haar consorten de woorden van Sony CEO  Jim Ryan niet verder onderzoekt. Dat ze die dikke vinger in de Call of Duty-pap niet meenemen en dan zien dat het meer dan hypocriet is wat deze meneer beweert. Als er één platform wel vaart bij het exclusief houden van hun content, dan is het Sony wel. Was het niet dat bedrijf wat moord en brand gilde bij het idee van cross-play? Iets met het beschermen van de tere PlayStation-zieltjes tegen de boze Microsoft spelers?

Je gaat je afvragen wat hier voor belangen zitten want je verkwist toch niet zomaar de belastingdollars van de belastingbetalende Amerikanen? Als je zo’n ontzettend duidelijke afstraffing van je zaak krijgt, hoe haal je het dan in je botte hoofd om hier tegen in beroep te gaan?

Ik heb daar een reden achter proberen te vinden. Aast Lina Khan misschien naar een baantje als CEO bij Sony? Zitten er politieke redenen achter deze kruisvaart? Waarschijnlijk geen van beide. Lina Khan is een aanhanger van de New Brandeis movement. Op zich een nobele beweging die meer gelijkheid nastreeft en zich inzet voor een betere mededingingsrecht. Simpel gezegd, er moet eerlijke concurrentie zijn.

Maar zit daar nu net niet het knelpunt? Hoe kan iemand die deze beweging niet alleen aanhangt maar die zelfs deze beweging in de jaren 2010 populair heeft gemaakt, nu met enige afstand naar big tech kijken? Mevrouw Khan heeft in het verleden vaker laten zien dat ze een behoorlijke tunnelvisie bezit als het gaat om grote bedrijven die meer macht gaan krijgen. In september jongstleden verloor zij al een grote zaak tegen een aantal grote medische technologie bedrijven. Het is ook gewoon een feit dat sinds zij aan de macht is bij de FTC, er een soort kruistocht is ontstaan tegen elke uitbreiding van de big tech bedrijven. Dat zij in mijn opinie daar verre van helder naar kijkt, bewijst deze laatste uitspraak richting Microsoft wel. Helaas zal het niet zonder gevolgen blijven want als Microsoft die deadline niet haalt, gaat het hen gewoon geld kosten. Dat in ogenschouw houdend, lijken de actie van Khan en de FTC meer op pestgedrag dan op een gedegen rechtszaak. Het is ook opmerkelijk dat zij zich nu ook stil houden en niet openlijk komen aangeven wat de redenen achter het beroep zijn. Waar zij denken nu nog winst in te behalen?

Hoe dan ook, het is een soap aan het worden die geen enkele scriptschrijver had kunnen verzinnen. In deze moderne Game of Thrones gaan we zien wiens hoofd uiteindelijk op een staak gezet gaat worden. The bets are open. Ik gok dat we Lina binnenkort wederom huilend met haar sabbeldoekje en teddybeer naar haar kamer zien gaan rennen. Ik reken er alvast op.