Vorige week is Mandragora: Whispers of the Witch Tree uitgebracht. Deze nieuwe soulslike metroidvania is door Matthew, Rik en Hans flink onder handen genomen. In deze review lees en hoor je over de indrukken die het drietal met de game heeft opgedaan.
Mandragora: Whispers of the Witch Tree is ontwikkeld door Primal Game Studio, een Hongaarse onafhankelijke ontwikkelaar. De game wordt uitgegeven door Knights Peak en is gericht op zowel consoles als PC. Voor Mandragora heeft het team zich laten inspireren door klassieke fantasy, moderne actie-RPG’s en Soulslike-games. Het project is meerdere jaren in ontwikkeling geweest, waarbij de studio sterk leunde op feedback uit de gaming-community.
De game is een 2.5D actie-RPG die elementen combineert uit Soulslike, Metroidvania en klassieke verhaalgedreven fantasygames. Spelers kiezen uit zes verschillende klassen, elk met hun eigen vaardigheden en speelstijl. De gameplay legt nadruk op uitdagende gevechten, exploratie, crafting en het maken van morele keuzes. De visuele stijl is handgeschilderd en duister, met veel aandacht voor sfeer, terwijl het leveldesign spelers uitnodigt tot herhaald verkennen en ontdekken van verborgen paden en geheimen.
Het verhaal speelt zich af in de vergane wereld Faelduum, geteisterd door een mysterieuze kracht genaamd Entropie. Deze entropie verstoort de natuurlijke orde, brengt nachtmerrieachtige wezens voort en vervaagt de grens tussen realiteit en waanzin. Een voormalige Inquisiteur keert zich af van het corrupte religieuze regime en begint een zoektocht naar de oorsprong van deze duistere macht. Onderweg verschijnen bondgenoten en vijanden, komen vergeten geschiedenissen aan het licht en veranderen gemaakte keuzes het lot van Faelduum op onomkeerbare wijze.
Check hier de video review:
Prachtige stijl
In bovenstaande videoreview bespreken Hans, Matthew en Rik uitgebreid hun ervaringen met de nieuwe game Mandragora: Whispers of the Witch Tree. Ze starten met het opmerken dat deze titel van Primal Game Studio weinig bekendheid geniet, maar wel visueel meteen indruk maakt. De game werd voor het eerst door hen gespeeld op Gamescom 2023, waar ze destijds al verrast waren door de opvallend mooie stijl, ondanks dat het toen nog een vroege pre-alpha build was. De game valt vooral op door zijn sfeervolle, donker sprookjesachtige artstijl, die volgens de reviewers doet denken aan titels als Ori, met veel roodtinten, lichteffecten en handgetekende achtergronden.
Qua gameplay zijn de meningen enigszins verdeeld. Mandragora mengt drie stijlen: RPG, soulslike en metroidvania. De RPG-kant biedt zes verschillende klassen met unieke skill trees, en spelers hebben veel vrijheid om builds te combineren. De progressie is echter traag, en het duurt lang voordat je toegang krijgt tot nieuwe vaardigheden of upgrades. De soulslike elementen — zoals moeilijkheidsgraad, checkpoint-structuur en het verliezen van ‘essence’ als je dood gaat — zorgen voor spanning, maar leveren ook frustratie op. Sommige checkpoints zijn ver uit elkaar geplaatst en balansproblemen in vijand-plaatsing leiden tot onnodig lange runs naar bossfights.
Wisselende kwaliteit
Op het gebied van metroidvania-gameplay blijkt vooral de pacing een probleem. Waar in andere titels in dit genre zoals Ori of Prince of Persia: The Lost Crown nieuwe vaardigheden het tempo verhogen en exploratie belonen, worden hier cruciale moves zoals de double jump pas na vele uren vrijgespeeld. Dat leidt tot slepende backtracking en weinig voldoening wanneer je eindelijk verborgen gebieden bereikt. Hoewel de game ruimte biedt voor herhaling met andere klassen, zijn de reviewers kritisch over hergebruik van minibosses en matige beloningen voor zijpaden.
Toch is er ook veel lof: vooral voor de sfeervolle presentatie, de fijne combat (als je je stijl hebt gevonden) en de toevoeging van de Spirit Tree-hub, waar je een eigen kamp opbouwt met NPC’s die winkels en upgrades verzorgen. Sidequests zijn wisselend van kwaliteit, maar sommige verhalen, zoals een muzikale zoektocht of een bier-wapen quest, voegen charme toe. Al met al vinden de heren de game degelijk en charmant, maar met voldoende ruimte voor verbetering.
Conclusie
Mandragora: Whispers of the Witch Tree is een degelijke soulslike metroidvania die vooral opvalt door zijn sfeervolle artstijl, uitgebreide skilltrees en uitdagende combat. De schilderachtige visuals en sterke voice acting zorgen voor een prettige presentatie. Van allerlei vormen van magie tot tanky builds, de game biedt voldoende content en variatie in builds om fans van het genre zeker een tijd zoet te houden. De vele geheimen en optionele bazen voegen daarnaast een fijne laag van ontdekking toe.
Tegelijkertijd kent de game een aantal duidelijke tekortkomingen. Zo blijft de platforming oppervlakkig en voelt bij vlagen stroef aan. De balans binnen combat en enemy placement voelt regelmatig vreemd of onlogisch aan. Sommige bosses of stukken zijn onnodig frustrerend door slechte checkpoint-plaatsing of haperende performance, zoals na fast travel. Ook technische mankementen – van visuele glitches tot audio die wegvalt – ondermijnen de ervaring. Daarbovenop voelt de progression (zoals upgrades en vendor crafting) soms te traag of grindy, en is het backtracken minder bevredigend dan gehoopt.
Mandragora: Whispers of the Witch Tree is een mooie game en doet wat het moet doen, maar blinkt nergens echt in uit. Ondanks zijn tekortkomingen is het wel degelijk een vermakelijke game, vooral voor spelers die houden van sfeervolle soulslike metroidvania’s. Geen topper, wel een solide ervaring.
