Eindelijk ging ik aan de gang met de geprezen DLC Phantom Liberty van Cyberpunk 2077. Daar ben ik blij om en achteraf nog steeds. Je leest hieronder waarom.
Het doel van de credits-artikelen is om de games te bespreken waarvan we de credits hebben laten rollen. Vorig jaar heeft collega Rik dat met 50 games gedaan en we zullen zien of mij dat ook lukt (spoiler alert: dit lukt niet). Dit jaar is een uitdaging want er komen ongetwijfeld meer titels op de stapel terecht dan dat ik uit kan spelen. Maar mijn goede voornemen is om de credits te laten rollen, inclusief credits op de PlayStation, Switch en pc (hoewel ik voornamelijk op Xbox speel). Let’s go!
Een paar jaar terug waren we al erg te spreken over Phantom Liberty (lees, luister of kijk hier nog even de review). Het was dé grote DLC toevoeging van Cyberpunk 2077. Het belandde helaas op mijn backlog terecht, maar een paar maanden terug heb ik deze toevoeging van het verhaal eindelijk uitgespeeld.
Wat krijg je dan in deze DLC?
In Phantom Liberty krijgen we een uitbreiding op het verhaal. Tegelijkertijd kregen we ook de 2.0 update van de main game, dus er was weer een behoorlijke stroom van spelers terug gegaan naar de game die aan het begin toch wel kwakkelend op gang kwam. Afijn, zelfs met de 2.0 update had ik niet echt zin om alle missies opnieuw te gaan doen. Natuurlijk ziet alles er beter uit, werkt alles beter in de user interface en zijn er gelukkig een stuk minder bugs, maar ik wilde wel een nieuw verhaal. Dat verhaal kreeg ik in de vorm van een 20 uur durende DLC waarvan ik hoop dat dit de nieuwe standaard is hoe je een verhalende DLC maakt.
Je krijgt toegang tot een nieuw stuk van de stad genaamd Dogtown. Er staat dan een uitgebreid verhaal voor je klaar met nieuwe personages die enorm overtuigend zijn. Dat komt natuurlijk door de fantastische prestaties van onder andere Idris Elba. Echt fenomenaal werk. Maar ook de bijrollen zijn goed geschreven en goed uitgevoerd. Hulde!
Naast het nieuwe stuk verhaal is er ook weer genoeg te doen aan side missions. Op zich vermakelijk, maar niet per se voor mij weg gelegd. Ik genoot met name van de nieuwe omgevingen, personages en verbeteringen van de graphics (de upscale techniek DLSS werkt namelijk heel goed in deze game en dan kan je alle reflecties op ‘ultra’ zetten).
Wat deze DLC zo fijn maakt is dat het tempo van het verhaal een stuk hoger ligt, maar ook veel beter wordt gepresenteerd. Ik vind het verhaal van Phantom Liberty gewoon beter dan de main game. Natuurlijk is het een prima verhaal met de Artifact in je hoofd en Arasaka, maar de presentatie van dat verhaal was gewoon een beetje basic. De sidestories met Panam en Judy waren bijvoorbeeld interessanter om te volgen (en nee, niet alleen om hun ‘kwaliteiten’).
Als er nu nog een DLC zou uitkomen van dit formaat (wat niet gaat gebeuren), dan had ik met liefde 40 euro neergelegd. Sterker nog, als ze van Cyberpunk 2077 een soort game hadden gemaakt die elke 2 jaar zo’n grote DLC zou krijgen, dan had ik dat ook prima gevonden. Dan wordt het gewoon een Cyberpunk 2077 universum met allerlei verhalen er in.
Conclusie
Phantom Liberty mag zich scharen bij de top 5 beste DLC ooit. Dit is precies wat ik wil als ik verhalende DLC aangeboden krijg. Geen kort verhaal of remix, maar iets nieuws maar ook weer niet te lang (20 uur is perfect). Mocht je deze DLC nog niet hebben gespeeld, pik ‘m dan zeker even op. Echt een hele dikke aanrader!
Mocht je denken ‘hey Niels, wat heb je eigenlijk nog meer uitgespeeld?’. Nou, ik heb een backlog van hier tot Tokio. Ja, een backlog van artikelen over het wegwerken van mijn backlog. Gotta love it! Dit staat er voor de volgende weken op de planning van games waar ik nog over moet schrijven, maar wel al heb uitgespeeld:
18. Life is Strange: Remastered Collection
19. Gears of War: Reloaded
20. The Awesome Adventure of Captain Spirit
21. The Knightling
22. Life is Strange 2
23. I Am Your Beast
24. Borderlands 4
25. The Rogue Prince of Persia
26. The Alters
