The Vanishing of Ethan Carter kwam 4 jaar geleden op mijn radar als nog niet-ontdekte indie-game. De game verscheen alleen op de pc en iets later op de PlayStation. Nu komt hij ook eindelijk naar de Xbox. Zijn de verwachtingen na al die jaren nog terecht? Je leest het hier.
The Vanishing of Ethan Carter kwam in 2016 al uit voor de pc. De eerste trailer die ik daarvan zag intrigeerde me enorm. De prachtige natuur, de mysterie, puzzelen, ja hoor, count me in!
Helaas verscheen de game niet op de Xbox, maar nu, na jaren rijpen mogen we eindelijk genieten van deze game. En het mooie is dat de ontwikkelaar ons voorziet van een cosmetische update en extra mooi is dat er een nog verder verbeterde versie is voor de One X!
Het verhaal is alles
In de game speel je Paul Prospero, een detective die zich gaat bemoeien met de verdwijning van Ethan. Aangekomen in het nogal verlaten Red Creek Valley, Ethans dorp, krijgt Paul te maken met verschillende paranormale gebeurtenissen. Dit ontvouwt zich al gauw naar een intrigerend verhaal, precies zoals ik had gehoopt. De atmosferische wereld en de vaagheid tussen de gebeurtenissen werken er alleen maar aan mee om in de game gezogen te worden.
Het verhaal wordt gevormd door een aaneenschakeling van mysteries. Aan jou de taak om deze te ontwarren door aanwijzingen te verzamelen of puzzels op te lossen. Het oplossen van een mysterie vergt meer van je geduld dan van je denkvermogen. De puzzels zijn namelijk niet erg moeilijk, maar je kunt je wel regelmatig een ongeluk zoeken naar die laatste aanwijzing.
Beetje hulp zou mooi zijn
Heel mooi is het dat de ontwikkelaar je de game laat spelen met slechts één knop voor interactie waardoor een HUD overbodig is en je volledig kunt focussen op de game en de prachtige wereld om je heen. Daar komt bij dat de wereld volledig open is, je kunt gaan en staan waar je wilt, er zijn geen restricties, maar er is ook geen hulp. Je zult alles zelf moeten uitvinden. Zelfs wat überhaupt het doel van de game is…
En dat is best vervelend. Als je met de beste wil van de wereld het verhaal van de game van voor naar achter wilt beleven dan zul je geheid dingen missen. Ik had bijvoorbeeld niet in de gaten dat ik in het begin nog een zaak moest afronden waardoor ik een stuk van de intro miste. Ik snap de keuze van de ontwikkelaar om je zo min mogelijk het gevoel te geven dat je in een computerspel zit, maar omwille van het verhaal zou een beetje hulp wel makkelijk zijn geweest.
Sfeer
Volgens mij heb ik al meerdere malen vermeld dat de sfeer in de game wel goed zit. Dat komt niet alleen door het verhaal en de wat vage gebeurtenissen, maar ook door de uitstekende visuals. Grafisch ziet de game er echt tip-top uit. Vooral op de Xbox One X is het echt genieten van de landschappen en van de kleine details. Ja, de game is 4 jaar oud, maar heeft een soort van remaster gekregen die uitstekend is uitgewerkt.
Wel nog een kanttekening. De animaties die je te zien krijgt, en dat zijn er niet zoveel, zijn niet fantastisch. Dat had gerust wat beter uitgevoerd kunnen worden. Maar ja, je kunt niet alles doen als indie-developer zijnde.
Conclusie
Je zou het niet zeggen, maar de door The Astronauts ontwikkelde en uitgegeven game is toch echt een indie. Het verhaal, de setting, de gepolijste details zouden zomaar uit een EA-fabriek kunnen komen, het enige waaraan je merkt dat het een indie is, is de duur van de game. Met 5 uurtjes spelen heb je de aftiteling bereikt. Het spel is heerlijk voor als je een goed verhaal wilt ervaren waarbij het niet saai en repetitief wordt.
Voor 20 euro mag je niet zeuren over de duur van de game of de missende hulp. Deze game kun je gerust aanschaffen als je fan bent van zulke verhalende games. De game komt 19 januari uit.
