Lekker relaxed gamen voor de kids (en een tussendoortje voor paps/mams)
Als je op zoek bent naar een enorm relaxte game voor de kinderen (of je bent zelf toe aan een ontspannen tussendoortje), dan hoef je niet verder te zoeken dan Pilo and the Holobook. Op 10 april kwam RedDeer.Games voor een bescheiden prijs van € 12,99 met deze game op de proppen. In deze review kun je mijn indrukken met de game lezen.
De game is ontwikkeld door Mudita games, die met hiermee hun eerste stappen zetten in Xbox-land. Als je bedenkt dat deze studio pas in 2024 is opgericht door het tweetal Jérome Bodin en Frédéric Simon, dan sla je nog net niet stijl achterover wanneer je de game opent. Er is duidelijk veel tijd en liefde gestoken in dit project. De twee eerdergenoemde devs waren overigens al wel iets eerder (2022) gestart met het maken van hun game, dan dat ze de studio hebben opgericht. Het is dus niet zo dat zij deze grafische kunstjes in 1 jaar zichzelf eigen hebben gemaakt.
Het motto van dit tweetal is om prachtige games te maken. Nou, binnen het segment waar ze nu op mikken (games voor kinderen) is dat perfect gelukt. Naast het maken van prachtige games, zijn zij ook op zoek naar de ultieme ontspannende game. Niets te maken met gevechten of enorme tijdsdruk om game-veranderende beslissingen te nemen. Nee, heerlijk op je eigen tempo een game doorvlooien en alle hoekjes en gaatjes zonder druk napluizen.
Wil je een sticker of een koekje?
Allemaal prachtige woorden in de opening van deze review, maar waar draait het nu eigenlijk om? Nou, jij bent Pilo: een vosje dat samenwoont met een nogal exentrieke menselijke professor. Deze professor genaamd Chiron geeft jou zijn nieuwste uitvinding, namelijk: een boek. Nou fijn zul je zeggen, daar kan ik lekker in lezen. Nee, dat is nu ook niet de bedoeling. Het boek kan namelijk wel echt iets meer. Wanneer je het boek op iets richt, dan kun je dat voorwerp namelijk scannen. En speciaal voor de jongste gamers (en de volwassenen die altijd kind zijn gebleven) is er een leuke beloning. Bij elke scan van een nieuw item krijg je een sticker voor in het Holobook.
Soepele controls
De controls van de game zijn een groot pluspunt en vullen de ontspannen gameplay goed aan. Je hebt maar 2 controls echt nodig. De A-knop om dingen te scannen en de linkerstick om jouw personage een bepaalde richting in te laten kijken. Deze combi maakt deze game een perfecte introductie voor kinderen tot de grootste liefhebberij van volwassenen (gamen). Er is nergens tijddruk of beslissingen die worden genomen die een enorme impact hebben op het verloop van de game. Je kunt op je eigen tempo alles onderzoeken en uitvinden.
In het begin ben je gebonden aan jouw huis en de directe omgeving. Al snel is dat echter over. Het blijkt dat de professor het huis heeft weten om te toveren tot een ruimteschip. Zodra dat is gebeurd, is het aan jou om verschillende planeten af te gaan om stickers te verzamelen door alles wat los en vast zit te scannen. Gaandeweg leer je dat het allemaal niet peis en vree is in het sterrenstelsel. Je loopt namelijk op elke planeet tegen een paarse substantie aan die jouw voortgang blokkeert. Je noemt het Teer. Uiteindelijk blijkt dit ook jouw echte queste. Uit vinden wat Teer is en hoe het weg te krijgen.
En het koekje uit de subtitel van dit stuk? Jij bent verzot op koekjes en je laat dus gedurende de game geen kans onbenut om ze thuis te eten :-).
Prachtige graphics met een puik geluid
Niemand kan er omheen. Zodra je de game opent zie je dat er veel werk is gestoken in de graphics. Alles ziet er uit of het rechtstreeks uit een (mooi getekende!) tekenfilm komt. De game heeft de twee gamemechanieken gesplitst. Gedurende de cutscenes heb je prachtige “stills”. Je ziet dan de best uitgewerkte graphics van de personages terwijl ze tegen elkaar praten. Geen bewegende beelden dus, maar ik denk ook niet dat je dat mag verwachten van zo’n jonge studio. De potentie is er zeker, dus wie weet met volgende games. Overigens hebben ook de stickers die je verzamelt dezelfde uitgesproken en felle kleuren en uiterlijk. Heerlijk gedaan!
Tijdens de tweede gamemechanic (de gewone gameplay) zie je Pilo rondlopen in diverse omgevingen. Alles variërend van een woestijn tot een moeras. Ook hierbij zijn de graphics echt prachtig, maar net iets minder uitgesproken dan bij de stills.
Een ander gebied waar de game op scoort is het geluid. Heerlijke muziek die nergens verveelt of storend is. De muziek doet je denken aan sprookjesachtige omgevingen of de muziek van de Efteling. Best een knappe prestatie voor twee relatief nieuwe devs!
Waar zijn de hints en de iets grotere lettertypes?
Is alles perfect dan? Nee. Er is stiekem 1 ding wat er ontbreekt in de game en dat is een hints-systeem. Op sommige momenten loop je niet echt vast, maar kun je wel een zetje in de juiste richting gebruiken. Helemaal omdat je in de game niet gestuurd wordt. Je hebt complete vrijheid waar jij naar toe gaat. Je komt dan automatisch in de situatie waarbij je een wereld niet af kunt maken, omdat je eerst een andere missie moet voltooien. Alleen dat weet je dus niet.
Je hebt weliswaar een missielijst in het scherm staan. Echter als je meerdere missies hebt om te doen, dan wordt het al snel kriebelig en kun je niet meer goed lezen wat er van je verwacht wordt. Het is dan jammer dat je het lettertype niet 1 tikje groter kunt zetten. Dat zou een hoop getuur schelen.
Achievements.
Pilo and the Holobook is weliswaar een kindergame, maar soms wordt je bij de achievements toch verrast. Niet alles is even makkelijk. Zo moet je een set verdwijnende vissen binnen 40 seconden allemaal scannen. Ik moet bekennen dat het me nog niet is gelukt. Daarnaast laat 1 specifieke achievement perfect zien waarom een hint optie wenselijk is. Je moet een aantal stickers in een bepaald patroon leggen. Je krijgt alleen niet door welk patroon. Voor de doorgewinterde gamer zijn er wel wat kleine aanwijzingen, maar voor jonge kinderen is het een misterie wat ze moeten doen.
Verder is alles redelijk rechttoe – rechtaan. Je moet totaal 37 achievements vrijspelen. Hiervoor zul je ongeveer een uurtje of 5 tot 6 bezig zijn. Kortom een leuk tussendoortje.
Conclusie
Pilo and the Holobook straalt op het gebied van graphics, geluid en ontspannen gameplay. Er zijn wat kleine opmerkingen te plaatsen wat beter kan (hints-systeem). Al met al een heel mooi debuut voor deze nieuwe studio. Hopelijk blijven ze nog lang voor Xbox games uitbrengen.
