Afgelopen week is Towerborne op de Xbox uitgebracht. De game wordt door Stoic Studio ontwikkeld en door de Xbox Game Studios uitgebracht. In deze review deelt Rik zijn eerste indrukken met de game. Heb jij Towerborne ook al gespeeld?
Towerborne is een echte 2.5D (solo en online co-op) brawler met actie-RPG elementen. De gameplay van Towerborne richt zich op actiegerichte gevechten in een zijwaarts scrollend perspectief, waarbij het tempo hoog ligt en timing en positionering van belang zijn. Spelers navigeren door korte, doelgerichte missies waarin zij vijanden bevechten, grondstoffen verzamelen en soms lichte puzzels oplossen. Elke missie levert XP en materiaal op waarmee uitrusting verbeterd of aangepast kan worden. De aanvallen voelen direct en responsief aan, en elk wapen heeft een unieke combinatie van lichte, zware en speciale aanvallen. De aanwezigheid van een Umbra – een spirituele metgezel – voegt extra tactische mogelijkheden toe, zoals tijdelijke versterkingen of gebiedsaanvallen. De moeilijkheidsgraad van missies is instelbaar, wat spelers ruimte geeft om hun eigen tempo te bepalen. Hoewel het spel ook solo te spelen is, komt het beter tot zijn recht in coöperatieve modus, waarin spelers hun vaardigheden en klassen kunnen combineren om strategisch voordeel te behalen.
Towerborne speelt zich af in een post-apocalyptische wereld waar de mensheid zich heeft teruggetrokken in de Belfry, een toren die bescherming biedt tegen de gevaren van buiten. In deze buitenwereld vormen onder andere de zogenaamde Gobos een van de voornaamste dreigingen. Deze goblinoïde wezens zijn ontstaan uit gewone dieren die door blootstelling aan een mysterieuze kracht, bekend als de Ebb, zijn veranderd in verwilderde, destructieve entiteiten. Naast de Gobos komen er ook andere vijandige groepen voor, waaronder de Beastkin en de Mercs.
Verschillende classes om mee te spelen
Bij aanvang kiest de speler uit vier klassen, elk met een eigen gevechtsstijl. De Sentinel biedt een balans tussen aanval en verdediging met zwaard en schild. De Pyrocast is langzamer maar krachtig, en gebruikt een hamer in combinatie met vurige aanvallen. De Rockbreaker vertrouwt op pure fysieke kracht en vecht met reusachtige vuisten, wat effectief is in gevechten op korte afstand. De Shadowstriker daarentegen is snel en behendig, en gebruikt dubbele dolken om vijanden snel en onverwacht uit te schakelen. Deze klassen zijn niet gebonden aan vaste rollen, maar bieden voldoende ruimte voor variatie en personalisatie.
Towerborne wordt gekenmerkt door zijn visuele stijl, die doet denken aan animatiefilms. De wereldkaart bestaat uit een overworld met hexagonale regio’s die geleidelijk worden onthuld naarmate missies worden voltooid. Binnen deze opzet fungeert de Belfry als centrale hub: een plek waar spelers hun uitrusting verbeteren, nieuwe quests aannemen en communiceren met andere personages of spelers. De ontwikkelaar heeft aangekondigd het spel gaandeweg uit te breiden met nieuwe inhoud en tegenstanders, waarmee het spel langzaam verder wordt vormgegeven.
Check de video review hier:
Eerste indrukken met Towerborne
In bovenstaande videoreview bespreekt Rik zijn ervaringen met Towerborne. Hij vertelt dat de game is ontwikkeld door Stoic Studio, bestaande uit voormalige Bioware-ontwikkelaars, bekend van The Banner Saga. Towerborne speelt zich af in een fantasiewereld waarin spelers vanuit de centrale hub “Belfry” missies ondernemen om gebieden te heroveren op vijandige wezens, voornamelijk de Gobons. Het spel combineert elementen van een side-scrolling brawler met actie-RPG-mechanieken, waarbij spelers korte, overzichtelijke missies voltooien vanuit een hexagonale overworld.
Rik beschrijft hoe de gameplay gericht is op snelle, herhaalbare gevechten van vijf tot tien minuten, gevolgd door een rustmoment in de Belfry waar spelers hun uitrusting verbeteren en loot beheren. Er zijn vier verschillende klassen met eigen wapens, vaardigheden en uitrusting, wat zorgt voor een zekere diepgang in character building. De progressie voelt bevredigend aan, mede doordat nieuwe uitrusting invloed heeft op je speelstijl. Hoewel de game duidelijke inspiratie haalt uit andere brawlers en actie-RPG’s, is het toegankelijker en eenvoudiger te doorgronden, wat het ook geschikt maakt voor spelers zonder veel ervaring in het genre.
Eentonig
Toch worden er ook beperkingen besproken. De grootste kritiek is het gebrek aan variatie in de missies: vrijwel alle levels volgen hetzelfde patroon met dezelfde soort vijanden en eindgevechten. Er zijn nog weinig world events of unieke boss fights, waardoor de gameplay op termijn repetitief kan aanvoelen. Rik uit zijn zorgen dat dit gebrek aan afwisseling spelers zou kunnen doen afhaken, zeker gezien de concurrentie binnen het genre. Ook zijn er nog wat technische verbeterpunten, zoals de interface en kleine bugs.
Desondanks ziet Rik potentie in Towerborne, mede dankzij de sterke basis van het vechtsysteem, de sfeervolle visuele stijl en de actieve betrokkenheid van de ontwikkelaars bij de community. Hij prijst de mogelijkheid tot lokale en online co-op, en verwacht dat de game zich richting een live-service model zal ontwikkelen. Zijn voorlopige oordeel: een game met potentie, die nu al degelijk speelt, maar inhoudelijk nog verrijkt moet worden.
Conclusie
Towerborne biedt een solide actie-ervaring met sterke nadruk op coöperatieve gameplay, een aantrekkelijke visuele stijl en gevechten die spelers uitdagen om hun klasse en uitrusting goed af te stemmen. De variatie in speelstijlen en de mogelijkheid tot samenwerking maken het spel toegankelijk én geschikt voor spelers die graag in groepsverband opereren. Tegelijkertijd kent het spel duidelijke beperkingen: de missiestructuur voelt herhalend aan, het verhaal blijft oppervlakkig en de gebruikersinterface kan omslachtig zijn. Hoewel solo-spel mogelijk is, lijkt Towerborne het best tot zijn recht te komen wanneer het samen gespeeld wordt. Al met al staat er een prima basis, maar er is nog wel werk aan de winkel om het een succes te laten worden.
