Vorig jaar verscheen Still Wakes the Deep, een onverwachte parel op Xbox Game Pass, die met een mix van lichte horror, een unieke setting en sterk acteerwerk veel indruk maakte. De game speelde zich af op een olieboorplatform in de Noordzee en wist met zijn beklemmende sfeer en subtiele Lovecraftiaanse invloeden een memorabele ervaring neer te zetten. Inmiddels is er DLC verschenen, getiteld Siren’s Rest, en daar doken wij natuurlijk graag in. Letterlijk zelfs.
Even terug naar de basis
Voor wie de hoofdgame gemist heeft: je speelt als Cameron McLeary, die na een incident op het vasteland onderduikt op een olieboorplatform, de Beira D. Daar gaat natuurlijk van alles mis. Tijdens het boren stuit het team op iets dat diep in zee verborgen had moeten blijven. Wat volgt is een beklemmende tocht door staal, water en duisternis, waarin overleven centraal staat.
Wat de game vooral sterk maakte, was de sfeer. Het olieplatform voelde authentiek en afgesloten. De Schotse accenten in de voice-acting droegen bij aan de immersion, en het spel wist spanning op te bouwen zonder overdreven jump scares of gore. De gameplay was een mix van exploratie, lichte puzzels, first-person platforming en verhaalgedreven overleving.
Terug naar de diepte: Siren’s Rest
De DLC Siren’s Rest speelt zich elf jaar na de gebeurtenissen van de hoofdgame af. Je kruipt in de duikuitrusting van Mhairi, een duikster die samen met een collega afdaalt naar het wrak van de Beira D, dat inmiddels ergens op de bodem van de Noordzee ligt. Doel: ontdekken wat er destijds écht gebeurd is. Bewijs verzamelen, foto’s maken, eventueel resten van lichamen terugvinden – en vooral: de data logger terughalen.
Het uitgangspunt is sterk. De terugkeer naar een plek waar je als speler (in de hoofdgame) veel hebt meegemaakt, roept meteen spanning en herkenning op. Net als bij games als Dead Space 2 of Resident Evil 3, voelt het ongemakkelijk vertrouwd aan om terug te keren naar een plek die je liever zou vermijden.
Meer zwemmen, minder houvast
Qua gameplay verschilt Siren’s Rest niet enorm van de hoofdgame, al ben je nu vooral onder water, zwemmend door wrakken, gangen en tunnels. Dat klinkt tof, maar zorgt ook voor frustratie. Oriëntatie is moeilijk, en door de troebele omgeving raak je makkelijk de weg kwijt. Zeker tijdens achtervolgingen – waarbij het tempo omhoog gaat – leidt dit soms tot trial-and-error frustratie. De vrijheid die water biedt (je kunt in alle richtingen bewegen) werkt in de praktijk verwarrend.
Net als de hoofdgame bestaat de gameplay uit verkennen, gangetjes vinden, obstakels verplaatsen en documenten verzamelen. De horror is ook hier weer subtiel: geen shockwaarde, maar een groeiend gevoel dat je niet alleen bent. Resterende invloeden van de mysterieuze entiteit uit de hoofdgame duiken her en der op, maar de echte spanning zit hem vooral in het onbekende.
Kort, krachtig, maar mist diepgang
De DLC is in ongeveer 2 uur uit te spelen. Voor €13 voelt dat aan de korte kant, zeker omdat de emotionele connectie met andere personages – een van de sterke punten van de hoofdgame – grotendeels ontbreekt. Hoewel je samen met een andere duiker afdaalt, ben je het grootste deel van de tijd alleen. Af en toe heb je contact met hem via je communicatieapparaat, maar dat voelt gekunsteld. De opzet “ik ga alleen verder” werkt verhaaltechnisch niet helemaal.
Daarnaast mis je de sociale dynamiek die Still Wakes the Deep juist zo menselijk maakte. In de hoofdgame sprak je met collega’s op het platform, leerde je ze (kort) kennen, wat zorgde voor meer betrokkenheid. In Siren’s Rest ben je vooral functioneel bezig: checklist afwerken, route vinden, en door.
Conclusie
Siren’s Rest is een fijne, zij het korte uitbreiding op Still Wakes the Deep. Het idee om terug te keren naar het platform is sterk, de sfeer is nog altijd top, en de onderwatersetting voegt een nieuwe dimensie toe. Tegelijkertijd kampt de DLC met bekende problemen van de hoofdgame, plus extra frustraties door de desoriëntatie onder water. Al met al prima, maar net iets minder sterk dan de hoofdgame.
