Na jaren wachten is Killing Floor 3 eindelijk gearriveerd om de co-op shooterfans opnieuw bij de strot te grijpen. Het recept is simpel: met een groepje vrienden hordes ‘Zeds’ overleven, je wapens upgraden en hopen dat je die eindbaas (of eindbazen, yep, meervoud) wél een kopje kleiner krijgt deze ronde. Maar weet Tripwire Interactive deze formule anno 2025 nog fris en spannend te houden? Wij doken in het bloed, met piepende kettingzagen, gloeiende vlammenwerpers, en testten op PC en Xbox.
Killing Floor 3 gooit je direct in het diepe. Je kiest een class – van de vlammende Firebug tot de accurate Sharpshooter – en vervolgens is het overleven geblazen. Elk level zit vol routes en hoekjes waar Zeds maar wat graag op je af komen stormen en je insluiten. Het tempo ligt pijlsnel: tussen de rondes door race je als team naar de trader om wapens en ammo te kopen, en voor je het weet begint het slachtfestijn opnieuw. Nieuwkomers zullen merken dat een verplichte tutorial zorgt dat je de besturing snel onder de knie hebt voordat je de matchmaking in duikt; een prettige manier om zonder drempel de actie in te stappen.
De speelrondes voelen vertrouwd, maar door nieuwe enemytypes en levels blijf je toch telkens op je hoede. Vooral in co-op (6 spelers max) is het dolle pret. Het gemak waarmee je in het spel terechtkomt, maakt dat ook zij die niet bekend zijn met zombie horde games, snel kunnen aarden. Met een diversiteit aan perks, tijdelijke buffs (denk aan: bullet-time en stationaire turrets) en een flink aanbod aan wapens, krijg je weer die lekkere ‘nog één potje dan’ vibe.
Presentatie: smerig en prachtig tegelijkertijd, maar weinig diepgang
Qua audiodesign maakt Killing Floor 3 indruk: zware wapensounds, misselijkmakende klanken van zeds en een soundtrack die ergens tussen industrial en heavy metal schommelt. De bekende character voice over is weer van de partij en zorgt voor luchtige one-liners tussen de rondes door. Soms raken de zware gitaren op de achtergrond net even iets te herhalend, zeker als je langere potjes speelt, maar dat hoort stiekem een beetje bij de sfeer.
De maps zijn qua sfeer en structuur voldoende gevarieerd, ook al mist de poging om alles met een verhaal aan elkaar te binden soms wat diepgang. De focus ligt nog steeds duidelijk op de gameplay, hoewel het fijn is dat elk level afwisselend genoeg is om interessant te blijven.
Wapens & upgrades: meer opties voor hobbyisten
De toevoeging van wapenmodificaties voegt een nieuwe laag toe aan de formule. Je kunt niet alleen tussen de rondes door de standaard beschikbare wapens aanschaffen, maar ook wapens verder aanpassen en verbeteren. Iedere modificatie kost geld; dit moedigt tactische keuzes aan en hobbyisten zullen zich volop kunnen uitleven in het samenstellen van hun ultieme loadout. Pas wanneer je genoeg materialen hebt verzameld kun je die droomwapens vrijspelen—dit geeft extra voldoening aan de progressie.
Co-op fun, maar niet zonder haperingen
Killing Floor 3 doet weinig écht nieuws, maar wat het doet, doet het goed. De co-op gameplay is intens en blijft boeien dankzij nieuwe guns, perks en weaponmods. Het kan solo, maar de absolute lol zit hem toch in spelen met vrienden of randoms.
Let wel: net als veel moderne shooters kent ook deze game zijn kinderziektes. Matchmaking en animaties zijn nog niet altijd soepel; zo ontbreekt bij sommige spelers de animatie tijdens het spectaten wat evooralsnog een rommelige en onafgemaakte indruk geeft. Ook zijn er af en toe technische issues met matchmaking.
In onderstaande videoreview bespreken Jan, Arjen en Hans hun indrukken met de game:
Samenvatting van de videoreview:
In bovenstaande video wordt de review besproken. Het S-tier Sea of Thieves-team van XBNL is gevraagd om de game grondig te testen. Arjen en Hans blijken Killing Floor-veteranen te zijn, terwijl Jan als nieuwkomer zijn eerste ervaring opdeed via de bèta. De heren bespreken dat de game draait om brute actie: co-op zombie-shooter, met veel bloed, wapens en intense waves. Hans legt uit dat deel drie voor het eerst wapens laat aanpassen, maar het blijft een game die draait om keihard knallen, en minder om verhaal of progressie zoals in Back 4 Blood.
De heren bespreken vervolgens de structuur van de game. Killing Floor 3 biedt een wave-based opzet met een lichte (te verwaarlozen) verhaallijn. Hoewel je solo kunt spelen, benadrukken ze dat de game echt tot zijn recht komt in co-op. De gameplay blijkt verslavend: korte, intensieve rondes zorgen ervoor dat spelers steeds “nog eentje” willen doen, wat regelmatig resulteert in nachtelijke speelsessies. Zowel Jan als Arjen vertellen hoe snel de tijd vliegt tijdens het grinden voor levels en upgrades.
Werkt erg belonend
Daarna komt de beloningsstructuur uitgebreid aan bod. Jan legt uit hoe spelers materialen verzamelen tijdens potjes – zoals chips en metaal – die nodig zijn voor wapensmods. Daarnaast zijn er klasses met skill trees, perks, en specifieke wapens die je opbouwt door ervaring. Zelfs een verloren potje levert ervaring op. De game moedigt spelers sterk aan om hun personage te ontwikkelen en biedt genoeg incentives om door te blijven spelen. Deze grind-loop, gecombineerd met goede audiofeedback en gore, maakt het spelen erg bevredigend volgens de heren.
De balans tussen teamplay en chaos wordt ook besproken. Arjen’s voorkeur voor melee met ninja-wapens zorgt voor hectische actie van dichtbij, terwijl Hans juist de ranged klassen waardeert. Coördinatie in het team blijkt essentieel, vooral op hogere moeilijkheidsgraden. Met name op “hell on earth” niveau is een uitgebalanceerd team noodzakelijk. De class-synergie – met roles zoals sharpshooter, firebug, en medic – speelt een grote rol in de effectiviteit van runs. Ook de grote variatie in wapens en speelstijlen draagt bij aan de herhaalbaarheid en het tactische aspect van de gameplay.
Enkele puntjes van kritiek
Tot slot gaat het gesprek over de technische kant en kritiekpunten. De game presteert prima op pc, maar matchmaking tussen platformen is soms stroef. Jan ervaart op Xbox wat grafische glitches en onduidelijkheden in de UI, vooral bij de season pass en cosmetics. Ook wordt de centrale hub als overbodig en omslachtig ervaren.
De algemene toon blijft echter optimistisch: Tripwire staat bekend om langdurige ondersteuning en communitygerichtheid. Arjen en Hans geven aan dat ze de game zeker blijven spelen en de ontwikkelingen willen afwachten, terwijl Jan komende weken nog wat progressie wil maken maar daarna waarschijnlijk afhaakt. De cijfers die de heren geven lopen uiteen van een 6 tot 8, afhankelijk van de verwachtingen en hoe de game gespeeld wordt.
Conclusie
De grind voor cosmetic unlocks is aanzienlijk, en Tripwire flirt soms net iets teveel met microtransacties, vooral voor skins. Sommige maps kunnen repetitief aanvoelen na veel spelen. Toch blijft het tempo plezierig hoog, de actie laagdrempelig, en is Killing Floor 3 perfect voor avondjes ongedwongen digitaal slachten.
