More

    XBNL REVIEW

    9

    Doom: The Dark Ages voelt als de ultieme Doom-ervaring. Het is lomp, snel, bruut, maar tegelijkertijd slimmer en meer gebalanceerd dan ooit. Met een hoog aanpasbaarheidsniveau voor elk type speler en een solide singleplayer-campagne is dit een shooter die je simpelweg niet mag missen.

    Plus
    + Schild-mechaniek geeft nieuwe dimensie
    + Combat is razendsnel en diep
    + Audio en soundtrack zijn top
    + Performance is uitstekend

    Redelijk
    -/+ Sommige omgevingen ogen wat leeg

    Min
    – Geen multiplayer of co-op – maar dat is ook precies de bedoeling

    [REVIEW] Doom: The Dark Ages – Lomp, hard en doeltreffend

    De week met XBNL: Xbox en games in Nederland
    De week met XBNL: Xbox en games in Nederland
    [REVIEW] Doom: The Dark Ages - Lomp, hard en doeltreffend
    Aan het laden
    /

    Doom is terug en dit keer niet met zweepjes en verticale acrobatiek, maar met een schild, een middeleeuwse setting en een sloophamermentaliteit. Doom: The Dark Ages neemt afscheid van de kapotgeschoten aarde en duikt een compleet nieuwe wereld in waarin jij als Slayer opnieuw alles en iedereen aan gort mag beuken. Maar doet het ook iets nieuws? En is het nog steeds zo lekker als de reboot en Eternal? Absoluut.

    Je wordt gedropt in een futuristische middeleeuwse wereld waar demonen, mensen en buitenaardse wezens allemaal bang zijn voor dezelfde persoon: jou. De Slayer is hier een wapen in handen van een alien race en je voelt je vanaf de eerste minuut een god op het slagveld. De gameplay is razendsnel, bruut en verslavend. De toevoeging van een schild is geen gimmick, maar een essentieel onderdeel van je moveset: je parry’t aanvallen, opent nieuwe routes en veroorzaakt explosies. Met runes pas je het schild aan, waardoor je nog meer damage doet.

    De combat vraagt constante alertheid. Geen hersenloos knallen, maar slimme keuzes: welk wapen werkt tegen welk schild? Hoe gebruik je vijanden tegen elkaar? De nieuwe wapens, zoals de Pulverizer, voelen bruut en absurd tegelijk. Levels zijn groots, open en afwisselend. Sommige kort en lineair, andere wijd en vol secrets. Door de goede pacing kun je rustig 15 tot 20 uur kwijt zijn, of langer als je alles wil ontdekken.

    Nieuwe toevoegingen en sfeer

    Naast het schild introduceert de game optionele quests, challenges en verschillende melee-wapens, zoals een power gauntlet en een middeleeuwse mace. De game is verrassend open en laat je vrij om te verkennen. De audio is een hoogtepunt: de dynamische metalsoundtrack zweept je op tijdens gevechten en kalmeert als het rustiger wordt. Grafisch gezien is de game strak en soepel, al voelen sommige omgevingen iets leeg aan. Toch overheerst het gevoel van controle, ritme en pure flow.

    Conclusie

    Doom: The Dark Ages voelt als de ultieme Doom-ervaring. Het is lomp, snel, bruut, maar tegelijkertijd slimmer en meer gebalanceerd dan ooit. Met een hoog aanpasbaarheidsniveau voor elk type speler en een solide singleplayer-campagne is dit een shooter die je simpelweg niet mag missen. Of je nu een veteraan bent of gewoon wil zien hoe het voelt om een demon met een schild te bashen – spelen, nu.

    Recent articles

    Renco
    Renco
    Deze Fries is gek op horrorgames. Resident Evil kent geen geheimen meer voor hem, maar ook games als Mass Effect doen het bij hem erg goed. Gelukkig voor jullie schrijft hij (nauwelijks) op z'n Fries.