South of Midnight is een game die mij al wist te boeien vanaf de eerste trailer. Maar weet de game ook echt iets los te maken?
Het doel van de credits-artikelen is om de games te bespreken waarvan we de credits hebben laten rollen. Vorig jaar heeft collega Rik dat met 50 games gedaan en we zullen zien of mij dat ook lukt. Dit jaar is een uitdaging want er komen ongetwijfeld meer titels op de stapel terecht dan dat ik uit kan spelen. Maar mijn goede voornemen is om de credits te laten rollen, inclusief credits op de PlayStation, Switch en pc (hoewel ik voornamelijk op Xbox speel). Let’s go!
Allereerst mijn excuses. Ik heb deze game in mei uitgespeeld en vervolgens moest ik noodgedwongen nog 6 keer op vakantie alvorens ik weer verder kon met mijn credits artikelen. Vandaar dat ik deze nu pas schrijf en je nog zeker 5 andere credits artikelen mag verwachten de komende weken. Ik denk alleen niet dat ik die 50 ga aantikken eind dit jaar. Ah well.
South of Midnight was in mei aan de beurt. De game kwam uit in april en omdat het lekker in de Game Pass beschikbaar is, kon ik ‘m zo downloaden. De game draait om Hazel die als Weaver een weg moet banen naar haar moeder. Dat gebeurt in de moerassen van Noord-Amerika met bijbehorende folklore. Verwacht dus mythische wezens, maar ook heerlijke muziek!
Cultuur boven variatie
In de gameplay trailers van South of Midnight was al te zien dat de combat waarschijnlijk redelijk repetitief zou worden en dat je verder best vaak je acties herhaalt. Toch zag ik ook heel veel goeds in die trailers. Verschillende omgevingen, leuke muziek, interessante personages en een unieke artstyle. Die zaken kwamen ook allemaal terug in mijn game ervaring en voerde wat mij betreft de boventoon. Het vechten was inderdaad niet zo boeiend. Je had een vrij beperkte skilltree en het werkte gewoon niet intuïtief. Maar wat de rest van de game te bieden heeft is wat bij mij ook meestal het belangrijkste is, het verhaal.
Je springt, zweeft en klautert door prachtig vorm gegeven omgevingen. Je praat met interessante characters. Je kunt overal dingetjes vinden over het verhaal. Je hoort muziek die speciaal voor de game is geschreven. Je geniet van goede voice-acting. Nou, met die combinatie heb je mij meestal al.
De game duurt zo’n 12 à 15 uur. Het ligt er een beetje aan hoeveel collectibles je wilt verzamelen en of je in elke hoek kijkt. Wat mij betreft een prima lengte voor een verhalende game.
Conclusie
Ben je iemand die normaal de cutscenes skipt van een game omdat je niet geïnteresseerd bent in het verhaal? Dan is South of Midnight niks voor jou. Deze game viert de folklore van het Zuiden in Noord-Amerika, met alles er op en er aan. Als je niet per se hoogstaande variërende gameplay nodig hebt, of een dieper combat systeem, dan ga je genieten van South of Midnight. Je kunt ‘m zo downloaden mits je de Game Pass hebt en je kunt dan lekker genieten van een verhaal met unieke muziek, een unieke artstyle en unieke voice-acting. Dikke aanrader voor de verhaal liefhebbers.
