Ik heb altijd veel commentaar op indie-games. Ik heb geen zin heb om oude gameplay met oude graphics te spelen. Toch kijk ik veel in de indie-wereld en ben ik op zoek naar games met innovatieve ideeën en concepten. Lovers in a Dangerous Spacetime is zo’n game, maar is het ook een leuke game?
De game heet Lovers in a Dangerous Spacetime, maar in de party heet het tegenwoordig Lovers in Space, want dat bekt wat lekkerder. De game is een 2-player couch co-op spel, een soort van platformer in space waar je met z’n tweeën à la Star Wars een ruimteschip bestuurt. In de ruimte moet je space-bunnies bevrijden en vijandige Anti-Love forces zien te overmeesteren of vermijden.
Canadese game
Lovers in a Dangerous Spacetime is geboren op de Toronto Global Game Jam in 2012. Het idee bij de (ook) in Toronto gevestigde ontwikkelaar Asteroid Base, onstond met de scene van Star Wars waar Han en Luke de ladders van de Falcon beklimmen en TIE fighters neerschieten. Na het ontwikkelen van een prototype op de game jam is de studio er volledig aan gaan werken waardoor het in 2014 volledig in productie ging en vorige week, 9 september is gereleased voor Windows, Linux, OS X en de Xbox One.
Thrusters, shields en guns
De game gaat over een stelletje die met samen een ruimteschip moet besturen in een totaal absurde fictieve ruimte waar elke level weer anders is. Je manoeuvreert je langs rotsen, meteorieten en andere rommel wat zich in de ruimte bevind, je wordt continu op de huid gezeten door ruimtemonsters van alle soorten en in allerlei groottes en het doel is om upgrades voor je schip te verzamelen en space-bunnies te bevrijden.
Je ruimteschip bevat een thruster, zodat je ergens naartoe kunt gaan. Dan heb je vier laser guns aan alle kanten en een shield die een deel van het schip kan beschermen, als laatste heb je nog een grote gun die continu om het schip heen draait en die je tijdelijk aan kunt zetten met een knop. Als je een controller in je handen hebt, kun je één van deze dingen besturen. Zo kan één persoon het schip besturen en de ander het schild hanteren om het gespuis van je af te houden. Als het hectisch wordt, en dat wordt het, kun je maar beter maken dat je aan de juist kant staat om met een gun korte metten met de ruimtewezens te maken. En dan is het maar net de vraag of één nog het schild moet besturen of dat je met twee man aan de guns beter af bent.
1 of 2 spelers?
Je kunt je voorstellen dat het op een gegeven moment op goed teamwork aankomt, vooral als de hectiek toeslaat. Het is dan ook een goede beproeving van je relatie als je deze game gaat proberen met je vriend of vriendin. Misschien kun je dan toch maar beter die Ikea-kast in elkaar zetten.
Heb je, net zoals 99% van de lezer hier, geen vriendin of vrienden in het algemeen, dan krijg je in plaats van een andere speler een huisdier die je mee helpt besturen. Deze kun je opdracht geven om een bepaalde gun of het schild te besturen. De AI hierachter zit behoorlijk goed in elkaar en de game is nog steeds leuk op deze manier, maar zo optimaal als met twee spelers met hersens krijg je het niet.
Simpele controls, grote uitdaging
De controls zijn simpel, want die bevinden zich allemaal in kamertjes in het ruimteschip en de behendigheid zit hem er in dat je zo snel mogelijk van de ene control naar de andere kunt rennen en klimmen en dat je veel split-second beslissingen moet nemen. Kun je het nog halen om levend uit een achtervolging te komen of moet je naar een gun rennen om de achtervolgers even een pakkie te geven? In je eentje moet je dan ook nog zorgen dat je het huisdier telkens naar de goede controls stuurt.
De controls heb je binnen no-time in de vingers, de besturing is behoorlijk intuïtief. Je vliegt, schiet en gebruikt je schild op de juiste manier. De uitdaging zit hem in de behendigheid en de controle houden als je onder druk komt te staan.
Upgrades
Geen spel is compleet zonder upgrades en Lovers in Space biedt aardig wat aan upgrades. Ten eerste heb je de keuze uit verschillende ruimteschepen, die zijn ook rond, maar hebben wel een andere indeling. Deze schepen ontgrendel je trouwens pas later. In de levels vind je onderweg nog wel eens cadeautjes, hierin zitten upgrade-materialen. Dat is een diamant, metaal of een beam. Met deze materialen kun je de verschillende componenten upgraden. Als je de thrusters met metaal upgrade, krijg je automatisch mijnen achter je schip om je achtervolgers mee dwars te zitten. Zet je metaal op je super-gun, dan verandert die in een grote zaag om alle omringende vijanden in één keer weg te maaien. Zo heeft elke upgrade-materiaal zijn eigen eigenschappen. Zet je een diamant op een gun, dan wordt die gun sterker, maar zet je er een beam op, dan veranderd de gun in een soort van instagib sniper.
Na een paar levels wordt het helemaal leuk, want dan kun je meerdere upgrades op één onderdeel zetten en combinaties gaan maken, met metaal en een beam verandert een gun in een middeleeuwse strijdvlegel met laser-beams aan alle kanten. Dit maakt het ontzettend cool om alle combinaties uit te zoeken, upgrades te grinden om de beste combinaties te vormen.
Geen level is hetzelfde
De setting van de game doet, zoals de titel al doet vermoeden, erg luchtig aan. Het is wat cartoony en het verhaal van de space-bunnies en monsters is lekker idioot. De graphics zijn niet bepaald imponerend, maar dat weet je met dit soort games. Het geluid is prima in orde.
In de levels is het de bedoeling dat je een aantal space-bunnies verzameld en daarmee unlock je een groot hart wat een soort van black hole is naar de volgende level. De levels worden afgewisseld met boss-levels en mini-games. Ook is geen level hetzelfde, je komt continu in nieuwe delen van de ruimte waar weer nieuwe vijanden zijn en er worden regelmatig nieuwe gameplay-elementen toegevoegd aan de levels. Op een gegeven moment heb je te maken met water-bollen, planeten en zonnen met zwaartekracht of fikse herfst-stormen in de ruimte (ja, in de ruimte). De levels zijn dus lekker gevarieerd en de gameplay wordt steeds uitgebreider.
Verdict
Deze verrassende game is echt ontzettend vermakelijk en blinkt echt uit met de 2-player couch co-op. Als je het in je eentje doet is de game ook meer dan prima te doen, want je hebt een goede hulp. De game zit in z’n algemeenheid goed in elkaar. Een leuke luchtige stijl, veel variatie in de levels en upgrades, wie houdt er niet van?
Een cijfer aan een game hangen is altijd lastig, maar in dit geval valt het helemaal niet mee. Ik doe het maar als volgt: ik geef een cijfer voor twee spelers en voor één speler. Het uiteindelijke cijfers is het gemiddelde van deze twee.
