Games zoals Aven Colony zijn spaarzaam op de Xbox One. We hebben kort geleden de geboorte van Cities Skylines gezien. Is Aven Colony daarmee te vergelijken? Of zitten we toch op een ander gebied?
Oke, laat ik eerst voor de totale leek even uitleggen wat Aven Colony is. De game hangt een beetje tussen een simulatie en een real-time strategie in waarbij de nadruk toch wel op het Sim City deel ligt. Net zoals Cities Skylines bouw je allerlei gebouwen met een specifieke functie om zo een totale kolonie op deze onherbergzame planeet te maken. Het RTS-deel zit hem in de campaign en de opdrachten en de bijzondere gebeurtenissen die we tegenkomen waardoor de game een doel krijgt.
Als ik Aven opstart en aan de eerste van de twee tutorials begin, vertelt een prettige stem mij precies hoe en wat. Zij geeft je het gevoel dat je een geweldig avontuur begint. Als mens ga je onontdekte stukken van de planeet Aven Prime koloniseren. Toch hapert deze tutorial wel een beetje. Na het uitvoeren van de twee tutorials, voel ik mij nog steeds een beetje in het duister tasten. Ja, ik weet nu wat bepaalde gebouwen doen en hoe ik dat het beste kan opzetten maar toch. Ergens heb je het gevoel dat de informatie beter had gekund.
Het avontuur
Je merkt dat de makers er meer van willen maken dan alleen maar een stad bouwen. Er zit een element in waarbij je te maken krijgt met zaken die we niet in andere bouwsimulaties zien. Dan moet je denken aan een vermiste kolonist of een gevaarlijk stuk wildlife die in een verhaal aan je wordt gepresenteerd. Door middel van een soort communicatie-iconen en de daarbij behorende stemmen, hoor je het gesprek tussen de verschillende betrokkenen. Zo kom je op het woestijnachtige Sandy Gulch al snel in aanraking met gigantische zandwormen, direct geïnspireerd door de scifi-film Tremors. Dat maakt Aven wel net even leuker. Dat is eigenlijk wel nodig want het verschil met een stad bouwen in Cities is wel groot. Waar Cities Skylines bruist van het leven, daar is Aven Colony een baken van rust. Ja, we zien de kolonisten lopen en horen ze klagen of zelfs protesteren. Maar het is weinig. Ja, je kan cams aanzetten en zo de gangen waar deze sims wandelen bekijken, maar ook daar is er niet heel veel activiteit te bespeuren. Dit komt ook omdat Aven grafisch gezien geen hoogstandje is.
Grafisch is het namelijk nogal grof te noemen. Echt verfijnde beelden bij het inzoomen, hoef je niet te verwachten. Waarschijnlijk vinden de makers dit ook van ondergeschikt belang, bij hen draait het om de gameplay. Er zijn ook geen gelikte cinematics te zien, alles gaat via plaatjes en audioberichten. Over het algemeen loopt de game soepel maar je merkt wel dat, naarmate de stad groter wordt, er meer schokkend beeld te zien is. Niet dat het echt storend wordt maar je merkt het wel.
Niet alleen maar bouwen
Laten we het dan een beetje over de inhoud van de game hebben. De game is in twee delen te onderscheiden, de campaign en de sandbox. De campaign beslaat een rij aan gebieden die allemaal hun eigen feeling hebben. Van woestijnen met grote Sandworms tot een Arctische omgeving sneeuw en ijs. In het begin heb je toegang tot twee tutorials en evenveel echte gebieden/missies. Je krijgt aan de lopende band meldingen en opdrachten. Vooral dat eerste kan een beetje op je irritatieklier werken. Het is nodig om je bewust te maken van bepaalde problemen maar als je honderd keer achter elkaar de melding krijgt dat de luchtcondities niet goed zijn, dan wordt je er wel een beetje moe van (en klik je ze eigenlijk gelijk weer weg).
Het bouwen lijkt op wat we al kennen van andere Sim City-achtige games maar dan met een scifi-sausje. Bij het bouwen heb je Nanites nodig, dat zijn de bouwstenen en om die te maken heb je weer ijzermijnen nodig. Het bekende recept dus. Vervolgens zie je drones in beeld die langzaam je bouwwerk vorm geven. Omdat je in outer space zit, zijn dit afgesloten omgevingen die verbonden zijn met tunnels. De tunnels zorgen voor de aanvoer van energie en mensen.
Dat scifi-sausje zie je in de totale game terug. Energie komt van wind of gasmeren. Je maakt water, start boerderijen waarop je een rij aan gewassen kan kweken, research centers, immigration centers voor het binnenhalen van nieuwe kolonisten, trade centers, mijnbouw en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat zit gewoon allemaal goed in elkaar.
Je hebt daarnaast de controle over heel veel zaken. Je kan bepalen of een gebouw veel of minder werkers krijgt, wat er verbouwd wordt, of de energie bespaart moet worden, of de luchtinname verhoogd moet worden en ga zo maar door. Ontzettend uitgebreid dus.
De interface is duidelijk opgebouwd. Iets wat richting consoles altijd wel een uitdaging is. Laten we eerlijk zijn, dit soort games zijn toch meer voor een pc gemaakt waarbij je met een toetsenbord veel sneller toegang hebt tot de verschillende elementen. Toch heeft men bij Aven Colony een goed systeem opgezet. Door de trigger te activeren, krijg je een prachtig rond keuzemenu waarin je de hoofdonderdelen kan kiezen zoals energie of water. Dat opent een nieuw cirkelvormig menu met meerdere gebouwen. Als je daar een verkeerde keuze in maakt, dan kom je weer terug op je normale beeld. Eén stap terug kent het systeem niet en dat is soms wel irritant. Met de andere trigger activeer je de stats en kan je heel snel allerlei informatie over de stand van zaken in je kolonie bekijken.
Winter is coming
Terwijl je een kolonie aan het bouwen bent, ontstaan er ook problemen. Een terugkerend obstakel is de winter. Veel zaken zoals zonne-energie en het verbouwen van voedsel in de open grond is in die periode niet mogelijk. Dat betekent dat er op beide gebieden een behoorlijke terugval in deze donkere periode te zien is. Daarom moet je een voorraad hebben om zo de winter door te komen en moet je andere vormen van energie pakken die niet afhankelijk zijn van licht.
Ook krijg je te maken met ontevreden stakende burgers die met lichtreclame op een gebouw laten zien dat ze schonere lucht willen hebben of betere wegen naar hun werk toe. Je hoort ze constant hetzelfde protestliedje roepen en ja, dat gaat irriteren. Op een bepaald moment weet ik wel dat je schone lucht wil.
Andere problemen zijn onder andere infecties met buitenaardse sporen, gasuitbarstingen en stormen. Daar moet je telkens maatregelen tegen nemen, dat maakt het spel wel dynamischer. Leuker wordt het als je een expeditieschip kan inzetten. Dan krijg je toegang tot plekken op de planeet die je kan onderzoeken of waar je gestrande piloten kan oppikken. Dit is precies dat stukje extra waar ik het in het begin over had. Ook kom je in contact met de plaatselijke bevolking en zal je daar mee om moeten gaan.
How am I doing?
De beoordeling van je bouwkunsten komt periodiek langs in de vorm van een referendum waarin de burgers je laten weten of je een beetje je best hebt gedaan. Een slechte beoordeling betekent einde campaign, u bent ontslagen. Slaag je wel, dan krijg je promotie en mag je een nieuw gebied gaan koloniseren. Een nieuw gebied met weer nieuwe bijzonderheden. Zo heeft Aven er een rijtje die allemaal weer andere mogelijkheden bieden en een andere opdracht laten zien.
In den beginne is het allemaal nog wel te doen. Een beetje makkelijk zelfs. Totdat we in de campaign bij een gebied komen waar je de eerste artifacts van buitenaardse beschavingen tegen gaat komen. Daar redde ik het niet. Dit gebied heeft namelijk maar zeer beperkte ijzervoorraden. En zonder ijzer, geen Nanites. Zonder Nanites, geen gebouwen. Ik heb deze missie nu twee keer gestart en heb er twee keer gefaald. Ineens is Aven Colony verdomd lastig geworden.
Soms is het ook vaag waarom er bepaalde zaken gebeuren. Met de laatste poging stopte mijn voedselproductie opeens. Vaak is de oorzaak te vinden in te weinig werkers. Iets wat ik ook de eerste keer als hoofdprobleem zag ontstaan. Je immigratiesysteem is niet zo vlot dus het duurt even voordat je huizen vol gaan zitten en er genoeg arbeiders zijn om alles te laten draaien. Dit alles wordt trouwens geweldig goed weergegeven in de informatie die je uit het gebouw krijgt. Het hele voedseltekortverhaal resulteerde in een lange rij meldingen waarop te lezen was dat er weer een kolonist gestorven was. Er is dus duidelijk een steeds moeilijker wordende lijn te zien en daardoor wordt de uitdaging groter.
Kopen, budget of laten liggen
Op 25 juli komt deze game uit. Voor de liefhebbers van dit genre, de bouwsims, is dit een mustbuy. Het is weer even heel iets anders dan brandweerstations of kerkhoven bouwen. De campaign biedt een extra laag die uniek voor dit soort games en zeer vermakelijk is. Daarnaast is het gewoon fijn dat je niet vast zit aan één soort map. De terreinen en gevaren die dat met zich meebrengt, zijn telkens anders en die variatie heb ik nog niet in een andere simgame gezien. Het is echt zo’n game die je even een uurtje of wat speelt, even lekker bouwen en je kolonie zien groeien. Al kan ik mij voorstellen dat je er ook in kan verzuipen en het de hele dag door blijft spelen. Die potentie heeft het wel.
Heb je niks met dit soort simulaties of met scifi-omgevingen, dan is dit niks voor jou en moet je het lekker laten liggen.
