In deel 1 van deze review heb ik jullie laten weten hoe de game speelt en hoe het verhaal verloopt. Nu deel 2, we zijn bij de endgame aangekomen.

Zodra je in het verhaal level 30 gaat raken, komt het einde van het basisverhaal in zicht. Je verovert langzaam maar zeker stukken van Washington en het Witte Huis gaat weer totaal functioneren. Je Settlements floreren en je drijft de drie facties die op dat moment de strijd met jou aangaan, tot in de verste hoeken van de stad waar zij zich ingraven in Strongholds. Die ‘forten’ zijn een beetje het laatste wat je in het verhaal doet. En die zijn pittig en kosten een solo-speler al snel een uurtje om ze geheel te volbrengen. In co-op gaat het allemaal aanzienlijk sneller. Heb je de laatste Stronghold in bezit genomen, dan lijkt het klaar. Totdat de endgame instart.

Eindelijk presidentje spelen

Kritiek

De grootste kritiek op The Division was dat de endgame eigenlijk niet meer was dan een herhaling van alle missies die je al gedaan had. Geen samenhang, geen verhaal, gewoon grinden om het grinden. Voor spelers zoals ik is dat maar heel kort leuk. Die kritiek heeft Ubisoft omgezet naar een endgame die zowaar logisch is. Als de laatste cutscene van het verhaal gestart wordt, draait het hele boek om. Er was een factie die we namelijk nog niet waren tegengekomen, de Black Tusk.

Deze groep zwaar bewapende huurlingen die ooit onder contract van de regering stonden, nemen in een klap Washington weer over. Op het Witte Huis na en wat andere basissen, kleurt de hele map weer rood plus een extra stronghold en begint de strijd tegen deze fanatieke groep soldaten.

Dacht je net klaar te zijn

Dit alleen al laat zien dat Ubisoft een verhaal met een doel aan het geheel wil geven. De missies die je ‘over’ moet doen zijn nu anders omdat je tegenstanders anders zijn. Andere geavanceerde wapens zoals robot-machineguns en drones met een explosief worden nu ingezet. De Black Tusk is ook sterker en naar mijn gevoel talrijker. De eerste missie die ik tegen deze groep herhaalde, duurde ineens langer en was lastiger te volbrengen. Het solo spelen werd ook een probleem en dit is wel het moment dat je hopelijk een groepje fanatieke medespelers hebt gevonden die je kunnen helpen. Het helpt dus om in het verhaal al een clan te vinden of zelf te maken.

Ook zien we voor het eerst World Events en zijn vele missies weer herspeelbaar met deze zware jongens als tegenstanders. Dus men doet zijn uiterste best om deze ‘verborgen’ herhalingen boeiend te houden en je het gevoel te geven dat je iets totaal nieuws aan het doen bent. En ik moet zeggen dat men daar redelijk in slaagt. Natuurlijk herken je de interieurs van eerder bezochte locaties maar de tegenstand is overduidelijk gevarieerder en dus meer een uitdaging. Of dat na de 5e keer hetzelfde level doen ook nog zo is, dat kan ik moeilijk zeggen. Maar welke game wordt geen sleur na een tijdje? Dat je dat in een grind of loot shooter minder laat worden, dat vind ik al een hele prestatie.

Specialisten

Een geheel nieuw onderdeel is Specialist. Je krijgt nu de keuze om je te specialiseren op een bepaald gebied, inclusief uitgebreide skilltree. Dit zijn Sharpshooter, Survivalist of Demolitionist. Je kan gelukkig ook gewoon switchen dus wees niet bang om wat te proberen als je dit deel begint. Elke specialist heeft een bijzonder wapen. Een .50-kaliber sniperrifle bijvoorbeeld. Je weet wel, waarmee je iemands hoofd schoon van de romp afknalt. Nu is het ook tijd om te gaan kijken welke load-outs je gaat bouwen op basis van je speelstijl.

Leuk nieuw speelgoed

Daarnaast begint jouw ‘volwassen’ leven als agent. Geen levels meer maar de welbekende gearscore. Dat is nu de maat waarmee jij kan bepalen of je sterk genoeg bent om bepaalde missies te pakken of niet. Al je gear wordt dan ook omgezet naar deze gearscore en de levels zijn verdwenen. De levels krijgt nu de aanduiding Tiers en deze World Tiers bepalen de kracht van je tegenstanders. Op dit moment kan je tot World Tier 4 gaan en komt er in de toekomst een vijfde bij.

Gearscore is iets wat bijvoorbeeld de spelers van Destiny maar al te goed kennen. Elk wapen, elke mod, elke stukje uitrusting, heeft een waarde en die waarde maakt een totaal die wij zien als gearscore. Zo kan je in World Tier 1 tot maximaal 300 gearscore komen. Vanaf dit moment wordt crafting ook belangrijk.

PvP

Deze hele omslag maakt dat PvP-stukken, waar we het nog niet over gehad hebben, belangrijker zijn geworden. In de mode ‘Conflict’ en in de Dark Zone vind je veel materialen en krachtige gear.

Conflict is iets totaal nieuws in The Division. Een echte PvP waarin je puur tegen andere spelers tekeer kan gaan. Er zijn drie gebieden waarin deze actie plaatsvinden en je kan kiezen uit twee modes: Skirmish en Domination.

Skirmish is een versie van Team Deathmatch. Team tegen team om zo de respawns van je tegenstander uit te putten. Domination is wat de naam al zegt. Je vecht om de heerschappij van drie lokaties. In beide verdien je caches met loot.

Voor de liefhebbers van dit soort multiplayer modes is het vast heel leuk om te spelen. Maar ik heb er niets mee. Overpowered shotguns die je bij elke stap al neermaaien, het constante respawnen, doodgaan en weer respawnen. Nope, niet my cup of tea.

Enter the Dark Zone, we have cookies

Omdat men in deze game ook van het fenomeen betaalde DLC is afgestapt en we net zoals in Rainbow Six en For Honor met seizoenen gaan werken, kan je in de loop van het jaar nog veel extra content verwachten waaronder de toevoeging van het Pentagon. Dit maakt ook dat je een game in bezit hebt die je voor langere tijd kan bezig houden of weer terug kan halen zodra die nieuwe content beschikbaar is.

Eindconclusie

Abe kijkt op ons neer en zag dat het goed was

Het verhaal was al goed voor een mooi cijfer. Maar de uiteindelijke test was deze endgame. Dit zou bepalen of je 60 euro voor een wat basic verhaal had neergeteld waarin je na zo’n 40 uur je ding wel gedaan had, of dat de game je bleef trekken en je nog vele uren meer zou bezig houden. Tot nu toe, met een kleine tiental uren in de endgame (en meer dan 50 uur in het verhaal), vermaak ik mij nog best met The Division 2. Het is absoluut een verbetering ten opzichte van zijn voorganger. De endgame is interessanter omdat er echt een verhaal in zit, andere vijanden in zitten en jij als agent ook een evolutie doormaakt. Ben je een groot fan van loot-shooters, dan gaat The Division 2 in zijn geheel je niet teleurstellen. Ik vermoed, zeker gezien de gratis uitbreidingen die nog gaan komen, dat je er vele uurtjes plezier mee gaat hebben. Zeker als je de game met een vast groepje vrienden speelt.

RECENSIES OVERZICHT
The Story
8
Endgame
8
final-review-the-division-2-endgamePlus</br> </br> + endgame heeft een verhaal</br> + het verhaal is logisch en leeft</br> + creatieve aanpak van herhalende missies</br> + komende gratis DLC</br> + hoge funfactor</br> </br> Min</br> </br> - twijfel of het toch geen sleur gaat worden</br> - solospel in de endgame eigenlijk te lastig</br>
Abonneer
Abonneren op
0 Reacties
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties