Ubisoft heeft heel wat goed te maken na de afschuwelijke lancering van Assassin’s Creed Unity vorig jaar. Sterker nog, als ze het niet goedmaken dan steken ze de fans daarmee een dolk in de rug. Gelukkig gaf Ubisoft aan niet de ezel te zijn die zich twee maal aan dezelfde steen stoot, maar wat schetst nu onze verbazing?

Ik ben echt een keiharde Assassin’s Creed fan van het eerste uur, al voordat de originele Assassin’s Creed uit was zat ik watertandend te kwijlen op de trailer. Ik ben zelfs zo erg een fan dat ik Unity een echte goede game in de serie vind. Eindelijk speelde het zich weer af in een grote stad en die stad was levendiger dan ooit waar op elke straathoek wel wat te doen was, content all over the place. Gelukkig ben ik ook redelijk nuchter en zie ik ook heus wel dat de game die Ubisoft vorig jaar afleverde een eersteklas technische aanfluiting was met diepe framedrops en belachelijke bugs. Dat gepruts leverde een flinke deuk in het imago van zowel Ubisoft en Assassin’s Creed op. Zo erg dat de game onterecht wordt bestempeld als slecht.

Op het rechte pad

Assassin’s Creed Syndicate moet de game weer op het rechte pad zetten. De game ligt onder een microscoop en elke fout kan fataal zijn. Een collega van ons heeft de game gespeeld, maar het ziet er niet naar uit dat de problemen verdwenen zijn. Sterker nog, Ubisoft kan maar beter een uitstel de wereld ingooien.

Syndicate voelt direct aan als Unity en laat dus ook weer de problemen om 30fps te halen, begeleid door regelmatige framedrops en stotterend beeld zien. Hoewel Ubisoft de resolutie nog moet aankondigen lijkt dit gewoon weer 900p te gaan worden. De game ziet er prachtig uit, zolang je maar niet gaat bewegen, je merkt dan ook een duidelijke input lag. De game is gespeeld op een preview build en het duurt nog een maand voordat het eindproduct uitkomt, maar zoiets poets je niet even weg. Bovendien had Unity dezelfde issues in zowel hun preview build als de uiteindelijke game.

Voor een serie wat letterlijk gaat over het leren van fouten uit het verleden, volgen ze niet echt hun eigen advies op.

maxresdefault[1]

Niet allemaal kommer en kwel

Op technisch vlak is er dus nogal wat aan te merken, maar het is niet allemaal kommer en kwel. De content ziet er goed uit. De vieze straten van Victoriaans Londen geven een andere sfeer dan het vorstelijk Parijs. De game is met de nieuwe karakters Evie en Jacob en gameplay sowieso een stuk ruwer. En het werkt, want zodra je de game start is Londen in bezit van de Templars. Jacob en Evie, talenten in de onderwereld en tevens Assassins, hebben als taak de controle over de stad over te nemen. Die stad is nog groter dan in voorgaande deel, maar niet onhoudbaar groot. De grappling hook en paard en wagens helpen je snel door de stad heen te reizen.

maxresdefault[1]

De karakters zijn leuk om mee te spelen. Ook omdat je kunt switchen tussen de wat ruwere Jacob en de meer stealthy Evie. Trouwens, het lijkt er op dat beide karakters in de praktijk bijna even stealthy en sterk zijn. Het gaat er dus niet zozeer om welke speelstijl je hanteert, maar meer om de looks.

Het verhaal is ook uitgebreider. Je volgt beide karakters in hun eigen missie. Ook wel leuk is dat de optionele missies nu meer in het verhaal zitten verwerkt, voorheen kon je gang hideouts overnemen of skippen. Nu is het overnemen van districts een cruciaal onderdeel van het verhaal.

Abonneer
Abonneren op
0 Reacties
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties