Review: Far Cry 5 – reinig uw handen, zondaars

Als we over Far Cry praten, dan heeft dit meestal te maken met een of andere machtsbeluste gek die regeert met angst en geweld. In Far Cry 5 is dit niet anders. Gaat Ubisoft deze keer de bad guy Vaas overtreffen?

De vorige twee Far Cry delen, Primal en 4, waren het net niet. Na de totale waanzin van Vaas, die subliem werd neergezet door de acteur die deze rol speelde, vielen deze twee delen dan ook wat tegen. Maar met de komst van deel 5 en alle publiciteit eromheen, lijkt de gekte weer totaal terug. Meet Joseph Seed.

Was blind but now I see

Ik zal niet teveel van de hele intro spoilen. Een klein tipje maar zodat je bij het zelf spelen toch nog verrast zal worden door wat je gaat zien. Joseph Seed regeert, met een aantal familieleden, een religieuze cult alsof hij de nieuwe Messias is. Maar niet vanuit de leer der liefde maar vanuit de leer der NRA, met wapens, veel wapens, de leer der drugs en de leer der angst, veel angst. Tot nu, het moment waarop de game begint, was dat nog te behapstukken. Maar genoeg is genoeg voor de overheid dus Joseph moet worden opgepakt. Daar start het verhaal, jij bent een rookie deputy die een US Marshall begeleidt die onze religiegek gaat oppakken. Dit doe je samen met twee collega’s die met jou de plaatselijke armen der wet van Hope County zijn. Maar dit gaat mis. Faliekant mis. Onder de tonen van Amazing Grace zet deze actie een profetie in werking die Joseph al tijden verkondigd en dat is het startpunt voor grotere ellende. Hope County en omstreken zijn in gevaar.Na een intro c.q. tutorial van zo’n anderhalf uur, lijkt de game echt te beginnen. Tot dan is er van alles aan je uitgelegd en heb je veel achtergrondinformatie gekregen. Wat er voor missies zijn, hoe je plaatselijke helden rekruteert, waar je materiaal vindt en ga zo maar door. Na het innemen van de eerste outpost, ben je klaar voor de echte strijd.

De eerste volgelingen van Joseph zijn afgemaakt, de eerste dorpelingen bevrijd, de eerste zendmast (ja ja, die zijn er weer) is geactiveerd. De enige zendmast. Want je contactpersoon laat je via de radio met enig sarcasme wel even gekscherend weten dat je de volgende zendmast niet snel gaat zien. Dat is natuurlijk een verwijzing naar het zendmasten-debacle van de vorige versies. Het blijkt later een van de vele prachtige grappen die we in de game gaan tegenkomen en na wat uren spelen ben ik geen tweede zendmast tegengekomen dus het lijkt erop dat we inderdaad dat stuk niet meer hoeven te doen. Klein treitermomentje van de makers dus.Tijdens het spelen van dit begin voel je direct de aloude Far Cry saus zitten. We zien gelijksoortige situaties, een dorpeling die je moet bevrijden omdat hij klap na klap krijgt van een gekkie. Op verschillende plekken zijn dit soort situaties als een soort copy paste neergegooid. Maar ook dat zet je totaal op het verkeerde been. Want hoe verder je in de game komt, des te minder je van dit soort repetitieve stukken tegenkomt. Of ze zijn gewoon minder storend, dat kan ook natuurlijk.

In het begin krijg je ook je character customization te zien. Je kiest uit een aantal koppen en wat haardrachten en zorgt dat je Marshall kleding wordt omgeruild voor de meer lokale redneck-mode. That’s it, maar meer heb je ook niet echt nodig. Later kan je meer kleding kopen of via de Club vrijspelen, al zie ik niet echt het nut van een andere outfit omdat je deze zelf toch nooit te zien krijgt.

En de aarde bracht voort grasscheutjes

Wat bij het spelen direct opvalt zijn de prachtige graphics. Het woud is subliem weergegeven en de manier waarop met licht wordt gespeeld is prachtig. Veel detail en retescherp, zelfs op een gewone Full HD-tv. We grappen weleens over prachtig getekend gras maar dat is in FC5 echt het geval. Dat soort gedetailleerdheid trekt door in de hele game. Interieurs van voertuigen zijn perfect neergezet en er is op veel kleine dingen gelet. De game draait heel vloeiend en ik ben tot nu toe maar weinig bugs tegengekomen.

Zoals we wel gewend zijn van de serie is het geluid weer zeer goed verzorgd. De omgevingsgeluiden zijn spatzuiver en helder en je hoort het woud dan ook om je heen leven. De gun-geluiden zijn gewoon lekker te noemen en knallen de speakers uit. De voiceacting is een klasse apart, zeker wat betreft de grotere rollen in de game, en je merkt dat hier veel aandacht aan besteed is. De muziek is weer zeer toepasselijk. In voertuigen heb je de keuze tussen twee radiostations, een gewone en een ‘EO komt naar je toe’-versie. Lekkere rock en countrydeuntjes in de ene en prachtige gospel en religieuze liederen op de andere. Voor mij altijd een erg belangrijk onderdeel want geluid en muziek is wat je game kan maken of breken.

Missies door God gezonden

Goed, terug naar de game. Bij Ubisoft games is het altijd afwachten of het weer een groot herhalingsfeest gaat worden. Bij vorige versies leken de missies behoorlijk op elkaar en leek het na een tijdje alsof je constant hetzelfde aan het doen was. In FC5 is dat ontzettend verbeterd. Na een aantal uren spelen en meerdere missies en sidemissies gedaan te hebben, merk je dat er veel variatie in zit. Natuurlijk is de basis vaak hetzelfde. Maak die dood, bevrijd die en die, haal dat en dat op. Op zich is dat ook logisch en hoeft dat helemaal niet storend te zijn. Mits je hier heel creatief mee omgaat. Dat doet FC5 zeker.

Dat is het niet alleen, men weeft er met regelmaat veel humor in. Laten we er een paar noemen die op zijn minst een glimlach op je gezicht toveren. Denk bijvoorbeeld aan het redden van het jaarlijkse testikel festival, het Testy Festy. Oftewel het stierenballenfeest. Dat dreigt in de soep te lopen, zonder ballen dan, dus jij mag dat gaan redden. Wist je trouwens dat stierenballen extra lekker zijn als ze net na de daad geoogst worden? Gewoon even wachten totdat de stier op de koe klimt en dan direct bam en afsnijden die hap. Hoezo hoogtepunt?

Ook steekt men de draak met allerlei zaken die we in de Amerikaanse cultuur en het leven tegenkomen. Een voicemail van een overduidelijke republikeinse redneck die los gaat op de Liberals, zijn guns als heilig verklaard en een hoge ijsmuur wil bouwen tussen Montana en Canada, die dan wel weer periodiek opgeschoven moet worden zodat uiteindelijk ook Canada ingelijfd is. Of de alom aanwezige conspiracy ideeën die Amerikanen vaak tentoon spreiden. Aliens en graancirkel-complotten, je krijgt er allemaal mee te maken. Ik hou van dit soort verhulde statements. Dit zijn dan nog maar de sidemissions. Na zo’n 20 uur spelen heb ik het eerste gebied nog niet helemaal doorlopen wat betreft deze zijmissies. Elke plek die je unlocked laat weer nieuwe missies zien. Dus als je die bij je hele zoektocht betrekt, dan heb je nog wel even te gaan.

Hij zag dat het goed was

Daar doorheen lopen de verhaalmissies als hoofdlijn, die gericht zijn op het terughalen van de door de Eden-cult afgepakte gebieden en het elimineren van de Seeds. Op de gigantische kaart zien we dat Hope County in drie gebieden verdeeld is die elk een leider hebben, de twee zoons van Joseph, Jacob en John, en zijn halfzus Faith besturen deze regio’s. En in die drie gebieden zijn weer heel veel plekken, dorpen en missies te vinden.

Al snel bij het beginnen van de game neem je het eerste dorp Fall’s End in en dat wordt dan ook je uitvalsbasis. Met name de bar Spread Eagle is een verzamelplek voor al je nieuwe vrienden en medestrijders. Startend in het gebied van John Seed, Holland Valley, maak je al snel kennis met datgene waar de Far Cry series zo bekend om staan, de ultiem wrede leiders die de meest gruwelijke dingen met hun vijanden uithalen. In dit geval is dat een wreedheid in viervoud want je hebt met vier sadisten te maken. Ik kan er natuurlijk weinig over vertellen zonder het element van verrassing te verpesten. Maar om het cryptisch te houden, als je dacht dat je je zonden gewoon op kon biechten, dan kom je van een koude en vooral pijnlijke kermis thuis. John heeft daar wat extreme ideeën over, over de manier waarop je iemands zonden kan wegwassen. Als we het dan over de zo voor de serie kenmerkende goed in elkaar gezette characters hebben, dan is zijn rol een prachtig stukje acteerwerk.

John laat je met een onderkoeld glimlachje zien hoe hij zijn zondaars aanpakt. Echt geweldig gedaan. Ik ben een speler die maar lastig bij een game kan blijven en al snel weer iets anders gaat spelen maar dit eerste stuk kon ik niet loslaten. De makers hebben er ook best wat twists in gegooid die je even op het verkeerde been zetten. Soms gaan dingen net anders dan je verwacht had. Het verhaal blijft verrassen.

Na het bevrijden van Holland Valley krijgen we een inkijkje in de ziel van Joseph en ook dat is weer verrassend. Daarna kan je zelf de keuze maken of je richting Jacob of Faith gaat. Ik kan wel verklappen dat ook deze personages geweldig zijn neergezet. De liefelijke, bijna Maria-achtige, Faith die je met zoete woorden probeert te bekeren. Het is gewoon subliem gedaan. Die cut-scenes zijn van een behoorlijk Hollywood niveau. Wat mij betreft gaat de Oscar van beste vrouwelijke bijrol direct naar Faith Seed.

Het team wat dit verhaal in elkaar heeft gezet verdient een meer dan dikke pluim. Op zijn minst evenaart het Far Cry 3 maar in mijn ogen gaat het daar gewoon dik overheen. Vaas was al geweldig neergezet, de familie Seed doet er een schepje bovenop.

Alles is te koop

Terug naar de gameplay. Op verschillende plekken in de game vind je garages en shops of verkopers. Daar koop je wapens, munitie, kleding en een range aan voertuigen. Vooral de speciale versies die er in de rij voertuigen te vinden zijn, zo noem ik de verwoestende truck Widowmaker die met twee machineguns door je vijanden heen snijdt, zijn de moeite waard.

Daarnaast kan je deze categorie speciaaltjes ook in alle andere items zoals wapens, vliegtuigen en boten, vinden. Later in de game scoor je naast gewoon geld ook Silver die specifiek voor die speciale items bestemd zijn.

Als we het over het rijden of berijden van de voertuigen hebben, is er wel een kritiekpuntje op te merken. Het rondkijken doe je namelijk met je rechterstick. Dat resulteert regelmatig in een foute handeling, zeker tijdens het vliegen waarin ik direct in Flight Sim-stand ga en de rechterpook gebruik om sneller te keren. Alleen gaat dat hier niet op, je kijkt dan gewoon de andere kant op terwijl je vliegtuig doorvliegt. Het dan weer terug zien te komen naar recht vooruit kijken, levert in mijn hoofd en mijn gamespieren een soort kramp op. Jammer dat men dit zo ingewikkeld en in mijn ogen onlogisch hebben gemaakt.

Natuurlijk went het na een tijdje wel maar het blijft, zeker tijdens een dogfight, iets wat ik toch ongemerkt activeer of doe. Ook het schieten tijdens het rijden, enz, is niet handig gedaan. Op dat soort momenten zweer ik bij mijn Elite Controller met zijn extra paddles. Het berijden van al die voertuigen, of bevliegen, is heel basic. Het is tenslotte geen race of flight sim game, dus we moeten het daar ook niet teveel mee vergelijken. Het is vooral functioneel rijden.

Wat wel een hele fijne feature is, is het autodrive systeem. Met een druk op de knop, rijdt, vaart of vliegt je voertuig naar de plek die jij hebt aangegeven. Erg prettig kan ik wel zeggen. Heb je daar geen zin in? Dan regel je je Guns for Hire en ga je op de passagiersplek of de achterbank zitten. Je gehuurde krachten zijn namelijk ook zeer gekwalificeerde chauffeurs en piloten. Een voordeel is dat je dan in alle rust van de omgeving kan genieten.

Ook de customization van wapens en voertuigen is dik in orde. Silencers, scopes, magazijnen, verschillende vormen van munitie, het is allemaal aan te passen. Het arsenaal is talrijk, van de met prikkeldraad omwikkelde baseball bat tot de meest krachtige sniperrifles, het zit er allemaal in. Gunlovers kunnen zich dus best wel uitleven. Daarnaast kan je nog allerlei Perks vrijspelen. Van meer health tot het kunnen inroepen van een extra Gun for Hire, het is aan jou om te kiezen waar je prioriteiten liggen.

Nog meer te doen

Daarnaast is er voor de liefhebbers van hunt of fishing games ook nog een heel arsenaal aan extra zaken te doen. Je hengel uitgooien om die ene speciale karper te vangen of op jacht gaan naar die zeldzame beer, ook daar is ruimte voor. En het brengt ook nog eens geld op.

Ook vind je een Arcade deel in de game. In veel openbare plekken vind je ouderwetse speelautomaten. Eigenlijk weeft men hiermee naadloos wat andere modes in de game. Het zijn vooral maps waarin je een bepaalde opdracht moet vervullen. Het killen van alle vijanden, het killen van een target, enz, enz. Men heeft in dit Arcade deel ook de multiplayer gezet zodat je ook met PvP in het spel tekeer kan gaan. En ook daar verdien je punten mee die je in het verhaal kan gebruiken.

Wees niet op uzelf gericht, maar op de ander

Je hoeft het gelukkig niet alleen op te knappen. Onderweg bevrijd je mensen die je wel willen helpen. Deze Guns for Hire hebben allen een bepaalde specialisatie. De een hanteert een bazooka, de ander een boog en ga zo maar door. Deze Guns kan je sturen en opdrachten om iemand om te leggen geven. Daarnaast krijg je ook nog eens te maken met de wat belangrijkere helpers in de game, de specialists, zoals Boomer de hond, sniper Grace Armstrong of Piloot Nick Rye. Ook deze gaan je ondersteunen in de strijd.

Een tip als je gaat spelen, luister goed naar de verhalen van die specialists. Ze brengen je allemaal een stukje extra info over wat er allemaal in Hope County gebeurt is, hoe het zover heeft kunnen komen. Het sturen van die gehuurde krachten is niet altijd even eenvoudig. Natuurlijk reageren ze automatisch op de vijand maar wil je een specifieke vijand uitgeschakeld hebben of bijvoorbeeld een vliegtuig als doelwit opgeven, dan moet je erg goed ‘richten’ op dat doel om het te laten gebeuren. Ik moet zeggen dat ik daar, zeker in het heetste van de strijd, best weleens naast zat.

Controle controle

Qua controls werkt FC5 als verwacht. Tenminste bijna, ik mis wel een optie, het liggen. Je character kan alleen knielen of staan en ik merk dat ik dat soms best jammer vind. Het benaderen van je wapens gaat via een weaponwheel en dat werkt oké. Is het ideaal? Nee, het is toch altijd een beetje een zoekhandeling, zeker als je bijvoorbeeld naar een explosief wil wisselen die nog niet in je wiel zichtbaar is. Dat vergt een handeling in drie stappen dus dat is niet ideaal. Zeker niet tijdens gevechten.

In het begin is de tegenstand ook niet extreem lastig te noemen. De AI mist dan nog wat logica en zijn best voorspelbaar qua bewegingen, zeker als je ooit eerder een Far Cry hebt gespeeld. Later in de game lijken ze wel wat lastiger te worden, zeker als je achtervolgd wordt. Dit is trouwens ook weer erg goed weergegeven. Wegrennend voor de vijand zag ik om mij heen de inslagen van hun schoten en dat zag er behoorlijk realistisch uit. Zeker als je vijanden in grote getale op je af komen, wordt het best lastig om de situatie de baas te blijven. Je hulpjes in de huishouding komen dan verdomd goed van pas. Zorg ook dat je de juiste mensen uitkiest. Zitten er bijvoorbeeld aanvallen met vliegtuigen in je missie, gooi onze piloot dan in de strijd zodat hij die voor zijn rekening kan nemen.

Conclusie

Ik ben echt heel lyrisch over deze nieuwe Far Cry. Heerlijk om weer eens een game met een lekker verhaal te spelen. Het is alsof je eindelijk weer een geweldige aflevering van die serie waar je zo van houdt kan bekijken. De Seeds zijn gruwelijk goed geacteerd en houden je in het verhaal. Daarnaast zorgen een aantal characters ook weer voor wat verlichting met de humor die we in de game vinden. Dus als je daar van houdt, dan is FC5 echt wel een goede keus voor je. Ga je je snel ergeren aan bewegingen, de wat lastigere radial menu’s of kan je het niet handelen als een auto of vliegtuig wat vreemd bestuurt, dan zou de game je kunnen teleurstellen. Voor mij zijn dat bijzaken want de game vertelt je vooral een verhaal en laat je daar een hoofdrol in spelen. Heb je ooit genoten van Vaas, dan zullen de Seeds je zeker gaan bekoren. Voor mij een must-buy, een game die in je verzameling moet staan. Een halleluja game waarin je na elke missie een vreugdevol amen uitroept.