
De looter shooter is terug van weg geweest. Een parade van kogels, vijanden, loot en kreten van pijn. Er is maar één franchise waar dit alles één grote harmonie vormt en dat is Borderlands. Dus met deel 4 wist je gelijk hoe laat het was.
Het doel van de credits-artikelen is om de games te bespreken waarvan we de credits hebben laten rollen. Vorig jaar heeft collega Rik dat met 50 games gedaan en we zullen zien of mij dat ook lukt (spoiler alert: dit lukt niet, ik kom uit op 27). Dit jaar is een uitdaging want er komen ongetwijfeld meer titels op de stapel terecht dan dat ik uit kan spelen. Maar mijn goede voornemen is om de credits te laten rollen, inclusief credits op de PlayStation, Switch en pc (hoewel ik voornamelijk op Xbox speel). Let’s go!
Borderlands is een franchise die in een rap tempo populariteit verzamelde door de bat shit crazy personages, vloeiende gameplay en fantastische co-op avonturen. Met name met deel 2 kwamen er steeds meer spelers. Deel 1 was ook wel leuk, maar deel 2 deed alles goed. De wapens, de personages, het verhaal, de levels en natuurlijk alles te spelen in co-op. Deel 3 was ook wel leuk, maar te geforceerd. De Pre-Sequel was ook leuk om te spelen, zeker als intermezzo tussen deel 2 en 3. Maar nu waren de ogen gericht op Borderlands 4. Gaat het ons weer veel plezier geven?

Kortgezegd, ja. Borderlands 4 zit vol nieuwe levels, personages en wapens om veel plezier mee te beleven. Er zijn verschillende biomen, nieuwe skilltrees, nieuwe klassen en een apart end-game systeem. Jeff, Rik, Domingo en ik hebben het nodige plezier gehad. Toch wist ik al wel: ‘dit houd ik niet lang vol’. Het carrot-on-a-stick-principe dat je steeds betere wapens krijgt en daardoor hogere levels bazen kunt verslaan is er één die voor mij niet werkt. Als het verhaal klaar is, dan is het wat mij betreft ook wel klaar. Dat is precies wat er gebeurde bij Borderlands 4. Het was echt heel leuk om samen door het verhaal heen te spelen, quests op te pakken, nieuwe loot te vergaren. Maar ik ben daar op een gegeven moment gewoon klaar mee.
Het was veel leuker geweest als Borderlands 4 echt een end-game had die nieuwe content biedt. Desnoods een roguelite element (waar ik grappig genoeg wel van aan ga) met apart gemaakte bazen of levels. De game was gewoon erg voorspelbaar qua opzet, maar wat het deed, was ook wel goed en leuk. Echter was Borderlands 4 niet genoeg in dit jaar vol topgames.
Conclusie
Borderlands 4 is een hele leuke co-op ervaring als je van shooters houdt. Zou ik deze game hebben gekocht voor 80 euro? Nee, dat niet. Prima om in een sale te halen of als je echt goed gaat op die percentage optimalisatie van je stats, dan kan je je hier eindeloos mee vermaken.

![[REVIEW] Red Dead Redemption (2025) – een westernlegende met Xbox 360-randjes](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/Review-en-podcast-XBNL-1-100x70.jpg)
![[REVIEW] Marvel Cosmic Invasion](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/Review-en-podcast-XBNL-100x70.jpg)
![[REVIEW] Constance – Artistiek, maar niet uit de kunst](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/Review_Constance-100x70.jpg)
![[REVIEW] Dave the Diver – boven verwachting goed!](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/1-100x70.jpg)
![[REVIEW] Octopath Traveler 0 – Marvelous!](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/Review-en-podcast-XBNL-13-100x70.jpg)
![[REVIEW] Project Motor Racing – casual nachtmerrie of natte sim-droom](https://www.xboxnederland.nl/wp-content/uploads/2025/12/0dd689d6da946feec9b79dd15d31771bff8c8667b9c39d4e1-scaled-e1764717130731-100x70.jpg)
