Octopath Traveler zette in 2018 de toon met zijn kenmerkende HD-2D-stijl. In 2023 wer een grotere, ambitieuzere opvolger met Octopath Traveler II uitgebracht. Nu keert Square Enix terug met Octopath Traveler 0: een prequel die teruggaat naar Orsterra en op 4 december 2025 verschijnt. Rik heeft de game in aanloop naar release mogen spelen. Benieuwd? Check dan hier onze video review.
Octopath Traveler 0 is een nieuwe, turn-based JRPG van Square Enix in de kenmerkende “HD-2D”-stijl. Het is een prequel binnen de Octopath-reeks die terugkeert naar Orsterra, maar dit keer begin je niet met acht vaste helden: je maakt zélf een hoofdpersonage (uiterlijk, startskills, enz.) en rekruteert vervolgens een grote cast van metgezellen. De game behoudt het bekende Break & Boost-gevechtssysteem, maar voert gevechten met tot acht actieve personages in (voor- en achterlinie), wat meer tactische diepte geeft.
Naast het vechten draait de game ook om opbouw en herstel: je thuisbasis is verwoest en je herbouwt die via een licht “town-building”-systeem (denk aan gebouwen plaatsen en verbeteren, bewoners rekruteren). Daarmee leunt het spel deels op ideeën uit Champions of the Continent, maar dan zonder gacha en als volwaardige premium-release. Verwacht tientallen mogelijke rekruten en een lange, verhalende campagne, met terugkerende gezichten uit eerdere delen als fanservice.
Het eerste deel uit de Octopath-reeks heb ik destijds met veel plezier op mijn Switch gespeeld. Schitterende beelden op mijn OLED scherm, herinner ik me nog. Octopath Traveler 2 deed daar niets voor onder, maar heb ik na een uur of 15 spelen weggelegd. Niet omdat de game niet goed was, maar omdat er ook zo veel andere games te spelen zijn waardoor ik niet altijd zin heb om mij aan een tijdslurpende RPG te committeren. Voor de review van Octopath Traveler 0 heb ik na 50 uur de credits nog niet weten te rollen, maar heb ik wel al genoeg gespeeld om mijn indrukken te delen.
Check de video review hier:
Samenvatting van de video review:
Rik begint in bovenstaande video review met de context te schetsen: hij heeft Octopath Traveler 0 al zo’n vijftig uur gespeeld, verspreid over drieënhalve week. Omdat er geen Xbox-reviewcode beschikbaar was, speelde hij de game via Steam op een Xbox-handheld, maar hij benadrukt dat de game ook gewoon naar Xbox komt. Al vroeg in het gesprek geeft hij aan dat hij de credits nog niet gehaald heeft en dat andere reviewers spreken van een verhaalduur van 70 tot 100 uur. Dat enorme aantal uren vormt meteen een belangrijke vraag: is die tijdsinvestering het waard?
Daarna legt Rik uit wat voor game Octopath Traveler 0 is en hoe het in de serie past. Het is officieel de derde game, maar inhoudelijk een prequel op de originele Octopath Traveler. De game speelt zich af in het dorp Wishvale, een ogenschijnlijk vredig, naïef plaatsje dat gelooft dat je veilig blijft als je geen bedreiging vormt. In de praktijk gaat dat natuurlijk grandioos mis: Wishvale wordt in het eerste uur aangevallen en platgebrand, en daaruit ontstaat een persoonlijk wraakverhaal voor je zelfgemaakte hoofdpersonage. Vanuit dat vertrekpunt trek je de wereld in om drie magische ringen te verzamelen, allianties te smeden en een groeiend gezelschap aan personages om je heen te verzamelen.
Vervolgens gaat hij uitgebreid in op de presentatie en de wereld. Octopath Traveler 0 is een klassieke JRPG met turn-based gevechten in de bekende HD-2D-pixelstijl. Volgens Rik komt de game fantastisch tot zijn recht op een handheld: 1080p, 60fps en een visuele stijl die hij “oogverblindend mooi” noemt. Dorpen, berggebieden, sneeuwvlaktes en bossen zitten vol sfeer; huisjes zijn knus, de belichting en schaduwen zijn zorgvuldig uitgewerkt en de verschillende biomen voelen authentiek aan. Hij durft niet keihard te stellen dat dit de mooiste HD-2D-game ooit is, maar binnen de titels die hij gespeeld heeft, steekt deze er visueel bovenuit.
Het grootste inhoudelijke blok gaat over de gameplay en het gevechtssysteem. Octopath Traveler 0 draait volgens Rik in de kern om turn-based combat. Je ontdekt vijandelijke zwaktes (zoals kwetsbaarheid voor speren of magie), breekt hun schild en benut dan een grote klap met opgebouwde kracht. Uniek is dat je uiteindelijk met een roster van tot dertig personages werkt, waarvan er acht tegelijk actief zijn, verdeeld over een voor- en achterlinie die tijdens gevechten kunnen wisselen. Dat geeft veel strategische diepgang, zeker omdat bossen stevig uitdelen en je goed moet nadenken over teamopbouw, levelen en items. Tegelijkertijd ziet hij ook minpunten: reservespelers levelen niet automatisch mee, sommige bossfights voelen lang en zwaar aan, en soms moet je grinden om iedereen op niveau te krijgen. Er zijn geen difficulty-opties; je “maakt” je eigen moeilijkheid door te grinden of slim te spelen.
Rik bespreekt vervolgens het verhaal en de manier waarop het verteld wordt. In tegenstelling tot de vorige delen, waar acht losse personages elk hun eigen plot hadden, is dit één grote, samenhangende verhaallijn. Dat bevalt hem enorm: hij prijst de intriges, plottwists, humor en sterke schurken. Voor een JRPG, een genre dat volgens hem soms warrig of vaag kan vertellen, vindt Rik Octopath Traveler 0 opvallend coherent, spannend en meeslepend. Tegelijk geeft hij eerlijk toe dat hij na zo’n dertig à veertig uur de turn-based gevechten wat repetitief begint te vinden, zeker nadat hij de vernieuwing van een andere turn-based titel, Claire Obscure, heeft ervaren; daar mist hij in Octopath 0 wat frisse ideeën en synergiemechanics.
Conclusie
Octopath Traveler 0 is een lange, klassieke JRPG die excelleert in sfeer, verhaal en visuele stijl, maar qua turn-based gevechten vooral voortbouwt op het bekende in plaats van echt te vernieuwen. Het is daarmee vooral een rijke, stevige comfortgame voor doorgewinterde JRPG-liefhebbers, minder een must voor spelers die hunkeren naar vernieuwing in het genre.
