Soms heb je van die games waarvan je denkt: dit gaat helemaal mijn ding zijn. Alles op papier klopt — ondernemerschap, dungeons, loot, upgrades én dat fijne indie-gevoel. Toch merkte ik bij Moonlighter 2 dat het me niet helemaal wist te pakken. Je kent het misschien wel, je speelt, je hebt het opzich naar je zin, maar van binnen heb je er toch niet zoveel zin in. Waar het precies aan lag? Geen idee. Moonlighter 2 bleef voor mij een beetje hangen in de status ‘prima spel, maar ik heb er eigenlijk niet zoveel zin in’. De game is nu uit op PC in Early Access.
We spelen weer Will, het ondernemende baasje dat overdag zijn winkel runt en ’s nachts items sprokkelt in de gegenereerde dungeons om de volgende dag weer te kunnen verpatsen aan de bewoners van Tresna. Op het eerste gezicht is alles lekker vertrouwd, maar al snel merk ik dat de magie van het origineel niet helemaal terugkomt. Elke kerker is kleurrijk en biedt genoeg uitdaging (de combat is niet makkelijk te noemen), maar na een paar uur voel ik me meer op de automatische piloot dan als held op avontuur. Niet zozeer dat het saai is, maar ergens mist voor mij de vonk die je echt vastgrijpt.
De gameplay zit objectief bekeken prima in elkaar. Enerzijds ben je lekker aan het dungeon crawlen, waarbij je een wereld kiest met een visueel thema en een set aan mogelijke monsters om tegen te kunnen komen. De dungeons bestaan uit levels, waarbij je na het clearen van een level 1 van 3 mogelijke paden kiest die leidt naar het volgende level van de dungeon. Gevechten worden hierbij afgewisseld met perk choices, kisten met artifacts om te looten, en hier en daar verborgen paden die leiden naar bijvoorbeeld items die je nodig hebt voor permanente wapenupgrades.
Het tweede gameplayelement overziet het winkeliersgedeelte: na het spelen van een dungeons kom je (als het goed is) thuis met een rugzak vol met waardevolle artifacts. Deze artifacts moet je een prijs geven, uitstallen in je zelf ingedeelde winkel, en gedurende de openingstijden van je winkel moet je goed opletten op de emoties die klanten tonen als ze de prijs van het item zien. Idealiter verkoop je alles met de ideale verhouding tussen opbrengst voor jou als winkelier en het koopjesjaaggevoel van je bezoekers.
Grafisch is er een omslag gemaakt van 2D naar een meer 3D isometrisch perspectief. Dit zorgt voor extra diepte, meer dynamiek in de vele gevechten die je zult hebben, en zorgt al met al voor een prima ogend geheel. De soundtrack is simpel en melancholisch, en past goed bij de sfeer van een dorp dat leeft op de balans tussen avontuur en handel. Technisch draait het redelijk soepel, al heb ik wel wat haperingen ervaren tussen frames. Niets gamebrekend, maar hopelijk fixen ze dat snel
Moonlighter 2 is geen gigantische revolutie, maar eerder een verfijnde evolutie. Het combineert actie, avontuur, en ondernemen tot een uniek geheel dat zowel ontspannend als spannend blijft. Hoewel het spel mij persoonlijk niet helemaal kon pakken is het objectief bekeken een game met alle juiste elementen om toch veel plezier aan te kunnen beleven. Wie houdt van loot, tactiek, en een tikkie eigenzinnige charme, zit hier goed.
Samenvatting van de videoreview
Moonlighter 2: The Endless Vault is het vervolg op het succesvolle eerste deel van Moonlighter, ontwikkeld door een Spaanse studio. In deze preview bespreken Jeffrey en Hans hun eerste indrukken van de game, die op 19 november in early access is uitgekomen voor PC en via Game Pass beschikbaar is, maar voorlopig nog niet op console.
Wat direct opvalt is de nieuwe grafische stijl: waar deel één nog een retro 2D pixelart-look had, kiest Moonlighter 2 voor een isometrisch perspectief met meer dynamische werelden en vijanden. Dit geeft het spel een frisse, moderne uitstraling en maakt de gevechten levendiger.
De gameplay draait om het personage Will, die overdag een winkel uitbaat in een dorp en ’s nachts als held dungeons verkent. In de dungeons verzamel je artifacts, de goederen die je overdag in je winkel verkoopt. Dit zorgt voor een interessante combinatie van shopkeeping, inventory management en roguelike dungeon crawling. Artifacts hebben bonussen en nadelen, en je moet je inventaris slim indelen om het meeste uit je runs te halen.
Het dorp is ditmaal uitgebreider, met meer NPC’s en winkels. Je krijgt als speler een winkel in bruikleen, en een magische kubus – de “endless vault” – spoort je aan om met je winkel geld te verdienen, waarna je extra bonussen krijgt. Het verhaal is relatief oppervlakkig, vooral bedoeld om de gameplaymechanieken te sturen.
Het ritme van de game wisselt tussen het uitbaten van je winkel (waar je de juiste prijzen moet bepalen en inspelen op klantreacties) en nachtelijke dungeon runs. Prijsstrategieën en klantemoties zijn belangrijk: een te lage prijs maakt klanten dolgelukkig maar levert weinig op; een perfecte prijs maximaliseert je winst én geeft bonussen. Met verdiend geld kun je je winkel, wapens, armor en andere aspecten upgraden. De game kent meerdere skill trees, afhankelijk van de winkel die je bezoekt, en een breed scala aan upgrades en opties om te ontgrendelen.
Hoewel de game qua inhoud en afwerking een flinke stap heeft gezet ten opzichte van deel één, zijn er wat technische minpunten zoals framedrops in hectische momenten. De combat is snel en uitdagend, veel vijanden vereisen behendig ontwijken. De preview bevat nog placeholders voor toekomstige content.
Objectief gezien is Moonlighter 2 een goed uitgewerkte, moderne game met een leuke balans tussen het beheren van een winkel en actievolle dungeon crawls. Toch weet de game subjectief de reviewers niet helemaal te grijpen; na enkele speelsessies is de motivatie om door te spelen soms wat minder. De voorlopige score is een zeven: solide, goed gemaakt, maar het mist net die speciale aantrekkingskracht die andere games wel hebben. Voor fans van het genre en de Moonlighter-serie is het zeker een aanrader om in de gaten te houden.
