Uit het niks was daar een ‘remaster van een remaster’ van Gears of War 1. Het was stiekem een reden om gewoon een uitgave van de game op de PS5 te releasen. Is deze remaster je tijd waard?
Het doel van de credits-artikelen is om de games te bespreken waarvan we de credits hebben laten rollen. Vorig jaar heeft collega Rik dat met 50 games gedaan en we zullen zien of mij dat ook lukt (spoiler alert: dit lukt niet). Dit jaar is een uitdaging want er komen ongetwijfeld meer titels op de stapel terecht dan dat ik uit kan spelen. Maar mijn goede voornemen is om de credits te laten rollen, inclusief credits op de PlayStation, Switch en pc (hoewel ik voornamelijk op Xbox speel). Let’s go!
Deze credits zijn eigenlijk al maanden oud, want in augustus konden wij al aan de slag met Gears of War: Reloaded (lees, kijk of luister hier de review), die bij iedereen day one in de Xbox Game Pass belandde. Tijdens de aankondiging van de game een paar maanden ervoor, was ik al vrij lauw qua hype. Sowieso heb ik de game al vaak uitgespeeld, maar het ging mij vooral om de graphics. Toen de ‘Ultimate Edition’ van Gears of War uit kwam in 2015, was ik echt super enthousiast. De verschillen waren enorm met Gears of War 1 uit 2006. Maar nu, met Reloaded, zag ik hooguit een soort resolutie upgrade met misschien juist een achteruitgang in grafische beleving. Hoe kan dat?
De actie is nog altijd bruut en de core gameplay blijft staan als een huis. Het cover shooter genre is met Gears of War in 2006 stevig neergezet en Reloaded laat zien dat je daar nog altijd een mooie ervaring om heen kunt bouwen. Maar met zo’n nieuwe uitgave had ik anno 2025 toch een stuk meer visueel spektakel verwacht.
Gears of War: Reloaded biedt een 4k 60fps ervaring van de campaign en zelfs 120fps voor multiplayer. De campaign verloopt soepel qua frames (hoewel soms ook helemaal niet), maar er mist gewoon iets. Alles is te overbelicht in de game. Ik mis de duisternis, ik mis het grauwe, het verlaten gevoel en apocalyptische aspect. Hoewel de belichting is verbeterd, heeft het juist in de donkere stukken alles te licht gemaakt waardoor een stuk sfeer wegvalt.
Conclusie
Het is nog steeds genieten geblazen is om de campaign door te lopen (zeker in co-op), te zagen, de Hammer of Dawn te gebruiken, grubs te slaan en bovenlichamen te scheiden van de benen. Maar als je de campaign al tig keer hebt gedaan en je verwacht een nieuw soort grafische ervaring, dan kan je deze skippen. Het visuele spektakel kregen we in 2015 toen we met de Ultimate Edition ineens een nieuwe beleving kregen. Die ga je hier niet vinden. Hooguit wat betere reflecties hier en daar.
Heb je de game vroeger gemist? Dan is het zeker een aanrader. Gears of War loopt soepeler dan ooit en de campaign blijft nog steeds bruut om eens te doorlopen. Multiplayer heb ik bij deze editie geskipt, maar daar kan je ook nog eens lekker je gang gaan.
