Afgelopen week is Digimon Story Time Stranger uitgebracht. In deze review leest je mijn indrukken met de game.
In 1991 had een zekere Satoshi Tajiri een geinig idee. Als verzamelaar van insecten bedacht hij iets voor de Nintendo Gameboy. Namelijk het idee dat insecten over een draad van de ene Gameboy naar een andere Gameboy zouden kunnen lopen. Het allereerste begin van Pokemon was een feit. Het duurde niet lang en er kwamen ook spellen die Pokemon echt op de kaart zetten. Een klein idee dat uitgroeide tot een mega-franchise.
Uiteraard kon het niet uitblijven dat anderen ook een stukje van die taart wilden hebben. In 1997 kwam een concurrent uit Japan met het idee van Digital Monsters op de proppen, afgekort Digimon. In tegenstelling tot de Pokemon die van “vlees en bloed” waren, ontstonden hier monsters volledig in de digitale wereld. Ook hierbij duurde het niet lang of er werden spellen van gemaakt. Digimon is nooit zo groot geweest als Pokemon, maar het feit dat beide nog steeds bestaan zegt wel iets.
Nu komt er een niewe Digimon game op de markt. Zal deze kunnen concurreren met de grote Pokemon-franchise? Laten we maar kijken.
Flets begin met een kleurrijk vervolg
Het verhaal start in Tokio. Jij bent als belangrijkste personage van de game in dienst van een supergeheime dienst genaamd ADAMAS. De organsatie waar je voor werkt onderzoekt bovennatuurlijke gebeurtenissen. En laat dat nu net extreem vaak gebeuren in Tokio.
Je gaat vol goede moed op pad om de vreemde gebeurtenissen te onderzoeken. Alleen gaat dit niet helemaal volgens verwachting. In plaats van duidelijkheid over de vreemde gebeurtenissen, maak je een ramp mee. Je belandt vol in de Shinjuku Inferno Catastrophe. Een ramp die er niet alleen voor zorgt dat een regeringsgebouw volledig instort, maar die jouw personage ook nog eens 8 jaar terugwerpt in de tijd.
Op een of andere manier werkt jouw digitale gadget nog wel en kun je ondanks het tijdsverschil toch communicen met jouw baas. Je krijgt opdracht om alle vreemde fenomenen te blijven onderzoeken. Ook moet je op zoek gaan naar aanwijzingen van zaken die hebben geleid tot de ramp. Al snel kom je in aanraking met Digimon en kom je erachter dat er verschillende soorten Digimon bestaan. Slechte (heel veel slechte) en ook een paar goede Digimon. Natuurlijk hebben de Digimon te maken met de ramp. Aan jou om uit te vinden wat ze er precies mee te maken hebben en hoe je de ramp kunt voorkomen.
Het eerste deel van het verhaal wordt uit de doeken gedaan, terwijl je door een saaie, grijze, eentonige wereld van Tokio rondloopt. Omdat best een stevig stuk van jouw introductie tot het verhaal in die wereld afspeelt, begon ik eraan te twijfelen of deze game wel voor mij was. Alles was grijs en saai, het verhaal was rechtlijnig en ik had maar heel mondjesmaat met Digimon te maken. Het leek vooral op een heel middelmatige Visual Novel.
Gelukkig begint nadat je teruggeworpen bent in de tijd, een heel wat leuker deel van de game. De kleuren zijn nog niet meteen geweldig, maar je merkt al wel een verschuiving. Ook in de gameplay merk je dit. Het is niet meer eentonig een Visua Novel idee. Nee, de game gaat steeds meer en meer de richting in van een laagdrempelige RPG. Een goede move van de developers wat mij betreft.
Qua geluid hebben de developers een vreemde keuze gemaakt. Alle ondersteunende personages zijn ingesproken en hebben best behoorlijke stemacteurs gekregen. Ze zijn weliswaar niet de volledige game ingesproken, maar alle key-events laten ze van zich horen. Alleen het belangrijkste personage, jij dus, hebt opvallend genoeg geen stem gekregen. Jij staat een beetje zwijgend in het rond te gebaren met je armen, terwijl jouw inbreng in conversaties via geschreven tekst op het scherm verschijnt. Zo ontzettend jammer. Een misser in mijn ogen, die ik ook echt niet snap.
Verzamelen als een malle?
Net als bij Pokemon moet je in Digimon Story Time Stranger monsters verzamelen. Nu doe je dat niet door simpelweg een monster een keer te verslaan, hem te vangen en daardoor meteen toe te voegen aan je verzameling. Nee, je moet er net iets meer moeite voor doen. Natuurlijk moet je Digimon verslaan, maar voordat je ze aan jouw collectie kunt toevoegen moet je er genoeg kennis van opdoen. Die kennis wordt in deze game uitgedrukt als percentage. Ken je ten minste 100% van een bepaalde Digimon, dan kun je hem aan jouw collectie toevoegen. Beter wacht je zelfs nog iets langer. Namelijk tot jouw kennis de 200% bereikt en voeg je de Digimon dan toe. Waarom? Nou simpel, hoe hoger jouw kennisniveau hoe sterker de Digimon. Door vaker de betreffende Digimon te verslaan, vergroot je het percentage en kun je uiteindelijk hem toevoegen aan de collectie.
In Digimon Story Time Stranger kun je meer dan 400 Digimon verzamelen. Lang niet allemaal kun je ze toevoegen door wat kennis van ze op te doen. Je zult ook jouw Digimon moeten “evolven”. Ook hierin is gelukkig geen rechttoe-rechtaan werkwijze voor. Jouw Digimon kan ontwikkelen tot vele soorten sterkere Digimon. Dit is niet zozeer afhankelijk van de soort Digimon, als wel van jouw stats.
Verder kun je zelfs Digimon combineren. Je offert dan 1 van je (zwakkere) Digimon op, om een andere sterker te maken. Omdat er zoveel verschillende Digimon zijn, met elk zijn eigen ontwikkelpad, raak je soms het overzicht kwijt van wat je allemaal kunt doen.
Als laatste kun je zelfs je Digimon opofferen en ze transformeren in geld. Zeker wanneer jouw collectie groot is zul je de nodige dubbele Digimon in je collectie hebben. Het is dan zeker de moeite waard om een paar daarvan om te zetten in geld. Geld kun je weliswaar verdienen met gevechten aan te gaan, maar je wordt niet overladen met rijkdom.
First rule of Fight-club…
In deze game zul je vele, vele gevechten aangaan. Alles van kleine Digimon die je met twee aanvallen verslaat, tot aan levensgrote eindbazen waar je echt moeite voor moet doen. Bij de eenvoudige tegenstanders komt er weinig tot geen strategie om de hoek kijken. Bij de grote eindbazen wel. Sterker nog, denk je in die gevechten niet strategisch na, dan verlies je. Eindbazen hebben enorme sterktes en een aantal zwaktes. Deze zwaktes moet je zien uit te buiten. Je kunt dan een eindbaas “stunnen”. Dit is essentieel om de opbouw naar hun ultieme aanval te stoppen. Lukt je dat niet, dan laat zo’n eindbaas een onstopbare en enorm sterke aanval op je los.
Om goed met eindbazen om te gaan, moet je goed nadenken welke Digimon je in jouw team wilt hebben. Ga je voor allemaal dezelfde soort Digimon, dan ben je tegen sommige tegenstanders onstopbaar. Tref je de verkeerde tegenstander, dan ben je in no-time afgemaakt.
Naast de verschillende soorten Digimon die waar je uit moet kiezen, moet je ook nadenken over hoe je jouw Digimon sterker maakt. Eén oplossing is om ze naar de boerderij te sturen en daar te trainen. Zo bouw je beetje bij beetje een band op met jouw Digimon en worden zij sterker en sterker. Je kunt jouw Digimon ook bepaalde discs geven. Door die discs krijgen ze extra krachten waardoor de gevechten makkelijker worden. Je kunt ze zo zichzelf en hun maatjes laten healen, extra aanvalskracht toekennen, of extra EXP laten verzamelen.
Kortom deze game heeft een stuk meer diepgang dan je in eerste oogopslag zou verwachten. Iets dat een verrijking oplevert voor de meeste ervaren gamers.
Achievements
Digimon Story Time Stranger is behoorlijk uitgebreid op het gebied van achievements. Er zijn er 46 en deze zijn lang niet allemaal makkelijk te behalen. Een stevig deel is mooi verdeeld over de game, zolang je het verhaal maar uitspeelt. Daarnaast zijn er voldoende extra uitdagingen. Win bepaalde gevechten op een specifieke manier, laat je Digimon ontwikkelen op de boerderij, win met een kaartspel, etc, etc. Een leuke mix van serieus met de game bezig moeten zijn en lekker ontdekken wat de game allemaal in zich heeft. Om alles qua achievements vrij te spelen, moet je rekening houden met pak hem beet zo’n 70 tot 80 uur. Iets waar ik nu nog lang niet bij in de buurt kom.
Prijskaartje, nou zeg maar gerust prijskaart
De laatste tijd is er redelijk wat discussie over de prijsstelling van onder andere Gamepass. Ik wil hier toch ook wel een kritische noot plaatsen over de prijsstelling van games. Digimon Story Time Stranger kent 3 versies (€69,99 voor de goedkoopste versie, €99,99 voor de middelste en een whopping €119,99 voor de duurste versie). Voor deze review heeft de PR-afdeling van de uitgever de Ultimate versie beschikbaar gesteld. Uiteraard een heel mooie geste. Het is alleen de vraag of wat je voor die duurste versie krijgt, de moeite waard is ten opzichte van de goedkoopste.
Ja, je krijgt 2 ontwikkelde Digimon (waar je in de gevechten al vrij snel weinig meer van merkt), wat costuums en wat items. Op zich dus niets dat je niet ingame kunt vinden en verzamelen. Als meest waardevolle extra krijg je de seasons pass bij de game. Echter weet je nu nog helemaal niet welke uitbreidingen er gaan komen (en of ze überhaupt komen). Dan vind ik persoonlijk de meerprijs van € 50 heel stevig. Uiteraard moet iedereen zelf bepalen wat hij of zij wil uitgeven aan een goede game.
Conclusie
Digimon Story Time Stranger is echt wel een leuke RPG met stevige Visual Novel invloeden. Een aanrader voor liefhebbers van RPG’s, monster-verzamelgames, en fans van diepgang in vechtsystemen. Alleen die prijs is niet om over naar huis te schrijven.
